Ucieszyłam się, że powstał film o Ignacym z Loyoli, bo to święty wojowniczy, którego życiorys w dodatku ma aromat kontrreformacji. Ciekawe. Drobna postać. Wiórek i rycerz. Rozpustnik i zakonnik. Człowiek, który uznał, że w imię połuszeństwa trzeba być gotowym, by uwierzyć, że "to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół Hierarchiczny".
Byłam nastawiona na to, że fabuła obejmie też działalność Ignacego i kontrfratrów (także w celu odkłamania przekazu o "krwawych" jezuitach). Ale nie. Jest tam mowa o jego młodych latach, aż po wyjazd na studia do Paryża. Z początku jest Ignacy synem swojej rodziny, rycerzem, hulaką i kochankiem. Musi zdrowo huknąć o ziemię, żeby zrozumieć, gdzie jest sens życia. Trochę to przypomina moment zwrotny u filmowego św. Franciszka (więzienie i sięgnięcie dna, lektura Pisma, spotkanie z nędzarzem…). Z tego, który dotąd słuchał swoich ambicji, staje się tym, który słucha Kościoła. Staje oczywiście przed obliczem straszliwej Inkwizycji i okazuje pokorę…
W "Loyoli" trup ściele się gęsto, prezentują się barwne kostiumy z epoki i budowle. Potem akcja zwalnia, pojawiają się sceny samotności, medytacja, dojrzewa decyzja… Nie interesowałam się dotąd myślą ignacjańską, znam jednak osoby, które regularnie uczestniczą w opartych o nią rekolekcjach i są nią zafascynowane. Myślę, że ten film spełni ich oczekiwania. Sama trochę żałuję, że Ignacy nie został w filmie przedstawiony jako zaciekły kontrreformator i wróg herezji. Czy reżyser uległby politpoprawności? To by było ciekawe. A "Loyola" to jest przecież dopiero początek.
Aleksandra Solarewicz
"Ignacio de Loyola", Hiszpania – Filipiny 2016, reż. Paolo Dy, wyk. Andreas Muñoz jako Ignacy Loyola
Ze sporym zdumieniem przyjęliśmy „Apel wyborczy środowisk niepodległościowych, narodowych i chrześcijańskich”, którego tytuł kończy fraza: „Obóz patriotyczny musi zjednoczyć siły przy prezydencie”. Zdumieniem tym większym, że podpisało go wiele postaci, które w naszych oczach uchodziły za filary zdrowej myśli politycznej i historycznej. Przedmiotowy dokument zdaje się kreować prezydenta Andrzeja Dudę na ostatni szaniec polskości i […]
Zwycięstwo w wyborach prezydenckich kandydata lewicy oznacza powrót do Polski ideologii, którą wnieśli na bagnetach okupanci po II wojnie światowej. Jeśli teraz wejdzie ponownie w polskie granice i stanie się oficjalną doktryną państwową, to ich nie opuści przez następne pięćdziesiąt lat, dokonując zniszczeń materialnej substancji gospodarczej i kulturalnej, powodując nieodwracalną przemianę tożsamości narodu, pozostawiając z […]
Hanowerski xiążę Karol, znany powszechnie jako następca tronu tzw. Zjednoczonego Królestwa, po raz kolejny zapowiedział, że po objęciu korony (o ile tego momentu dożyje) "zmodernizuje monarchię". Inspiracje czerpie z państw skandynawskich, krajów Beneluksu i z Hiszpanii. Mówi się o zmniejszeniu, tudzież zniesieniu przywilejów, redukcji dworskich etatów, czy nawet o uczynieniu z pałacu Buckingham, symbolu monarchii, hotelu […]
Dziś, przeżywszy 94 lata, na wieczny spoczynek odszedł Jean Raspail – francuski pisarz, odkrywca, dziennikarz i monarchista. Był współorganizatorem uroczystości upamiętniających dwusetną rocznicę zgilotynowania Ludwika XVI. Nie popierał konkretnej opcji dynastycznej, doceniał za to znaczenie "mistyki królewskiej". Nosił honorowy tytuł konsula Królestwa Patagonii. Pozostawił po sobie szereg cenionych dzieł literackich, w tym silnie monarchistyczne "Sire" […]
Odstrzelony czy zastrzelony – temat życia, a właściwie śmierci arcyksięcia Rudolfa Habsburga został przewałkowany dokumentnie przez pisarzy i pismaków wszystkich pokoleń. Niczego nowego do tej historii nie wnosi film w reżyserii Roberta Dornhelma. Tyle że bohaterem został uczyniony człowiek, który zapragnął podłożyć dynamit pod swój własny tron. Arcyksiążę Rudolf dożywa swych nieszczęśliwych lat na dworze […]
"Francja, kraj wolności". Jak pisze Jean Sévillia, pora to zdementować. W latach 50. ekscytowali się Stalinem, w latach 60. – Mao i Fidelem Castro, a w 1968 usiłowali zrujnować wszelkie zasady społeczne. W 1975 wiwatowali na cześć komunizmu w Indochinach. I tak dochodzimy do lat współczesnych. Teraz te same elity oznajmiają koniec narodów, rodzin i […]
Ucieszyłam się, że powstał film o Ignacym z Loyoli, bo to święty wojowniczy, którego życiorys w dodatku ma aromat kontrreformacji. Ciekawe. Drobna postać. Wiórek i rycerz. Rozpustnik i zakonnik. Człowiek, który uznał, że w imię połuszeństwa trzeba być gotowym, by uwierzyć, że "to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół […]
Jest to jeden z filmów o tematyce monarszej, który ogląda się przyjemnie, bez potrzeby podziwiania różnych wariatów, zdrad małżeńskich i bez zgrzytania zębami. Kto lubi epokę wiktoriańską, ubraną w piękne kostiumy, ten polubi "Młodą Wiktorię". Akcja toczy się od lat dziecinnych Wiktorii (migawki) poprzez jej wstąpienie na tron, po wspólne z Albertem panowanie. Podkreślono jej […]
Z Andrzejem Paradyszem, podróżnikiem i autorem książki „Anioły i demony na Bukowinie. Rowerem na pograniczu kultur” rozmawia Aleksandra Solarewicz. Wiem, że z Twojego rodzinnego Jedlicza na Bukowinę jest dość blisko. Ale skąd pomysł by w ten górzysty teren wyruszyć rowerem? To było spontaniczne i wynikało z ciekawości świata. Przekraczałem trzydziestkę, chciałem znaleźć odpowiedź na […]
(Zapis wystąpienia podczas manifestacji studenckiej „Uniwersytety wolne od marksizmu”, przeprowadzonej w Krakowie 17 marca 2019 r.) Szanowni zgromadzeni, wyobraźmy sobie, że dzisiaj lub jutro dziennikarz, powiedzmy, „Gazety Wyborczej” pisze dla niej notatkę o tej demonstracji. Co napisze? Zapewne zastosuje standardowy szablon „Wyborczej”. Czyli napisze mniej więcej tak: „oszołomy snują teorie spiskowe o wyimaginowanym dyktacie […]
Z zasady konserwatyści nigdy nie byli największymi sympatkami państwa narodowego. W rzeczywistości, zawsze mieli oni zastrzeżenia, jeśli chodzi o zamysł – a zwłaszcza praktykę – prawdziwej i pełnej suwerenności narodowej. Konserwatyzm bazuje raczej na promowaniu ludzkiego rozkwitu w wielu zlokalizowanych formach, opartych na społecznej naturze człowieka. Konserwatysta świadomy jest tego, że człowiek kształtuje się w […]
(Przy okazji monarchistycznego upamiętnienia w Krakowie czynu legionowego z lat 1914-1918) Polski czyn zbrojny podjęty w 1914 r. przedstawia się dzisiaj wybiórczo. Konkretnie, redukuje się go do samej I Brygady Legionów i jej komendanta Józefa Piłsudskiego. Miało to miejsce już w okresie II Rzeczypospolitej i wówczas jeszcze było zrozumiałe: sanacja, po przejęciu władzy […]
12 września 1814 roku urodził się w Suchej k. Węgrowa (Mazowsze) August hr. Cieszkowski h. Dołęga, filozof, myśliciel religijny i polityczny, ekonomista i polityk; doktorat z filozofii uzyskał w Heidelbergu; współzałożyciel (1848) Ligi Narodowej Polskiej deputowany do Pruskiego Zgromadzenia Konstytucyjnego; w latach 1860-66 prezes Koła Polskiego w sejmie pruskim; współzałożyciel i trzykrotny (1857-58, 1861-68 i […]
10 września 1963 roku zmarł w Montevideo (Urugwaj), w wieku 58 lat, Czesław Straszewicz, prozaik i dziennikarz radiowy, współpracownik narodowego „Prosto z Mostu”, żołnierz 10. Brygady Kawalerii Pancernej, redaktor radiostacji „Świt”, autor słuchowisk w Radiu Wolna Europa. prof. Jacek Bartyzel
10 września 1944 roku zmarł w Warszawie, w wyniku ran odniesionych dziesięć dni wcześniej, w wieku 21 lat, ppor. Józef Andrzej Szczepański, pseudonim konspiracyjny „Ziutek”, poeta, harcerz i żołnierz Armii Krajowej; członek Grup Szturmowych Szarych Szeregów, uczestnik wielu akcji bojowych; w powstaniu warszawskim dowódca drużyny w batalionie „Parasol”, walczył na Woli i na Starym Mieście; […]
28 czerwca 1868 roku urodził się we Lwowie Wacław hr. Zaleski z Otoka h. Dołęga, syn Filipa Zaleskiego (1836-1911), namiestnika Galicji (1883-88) i prezesa Koła Polskiego w Radzie Państwa; polityk konserwatywny („Podolak”), od 1911 minister dla Galicji, a następnie skarbu rolnictwa i skarbu w rządzie austriackim, tajny radca dworu cesarza Franciszka Józefa I; gorący katolik […]
Trudno odpowiedzieć na pytanie, czy już przed początkiem wojny istniała jakaś dokładna mapa, na której Niemcy wykreślili granice swoich „Lebensraum”ów i „Grossraum”ów, „Ostland”ów i gubernatorstw. Fakt, że zaraz po zajęciu Polski wytyczono linie podziału, Krzeszowice przerobiono na Kressendorf. Ciechanów – na Tiechenau, Gdynię – na Gottenhaven, Łódź – na Litzmannstadt, zdawał się świadczyć o dokładnym […]
Lata okupacji (cz. 3) Na przełomie 1939/1940 nie było jeszcze jasnego zdania, w jakim kierunku iść. Ratować to co jeszcze pozostało i budować życie czasów wojny dokoła instytucji, tolerowanych przez Niemców, czy też wycofać się w wegetatywne zacisze albo i zejść w świat podziemnego spisku? Instytucjami, budzącymi największe nadzieje oparcia, były wówczas Zarząd Miejski oraz […]
O Autorze: CZARTORYSKI Witold Leon książe herbu Pogoń Litewska, ur. 10 II 1864 w Weinhaus pod Wiedniem, zm. 4 IX 1945 w Makowie Podhalańskim, pochowany na miejscowym cmentarzu. Ojciec książę Jerzy Konstanty (1828–1912) – polityk, działacz społ., poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i członek Izby Panów Rady Państwa w Wiedniu; matka Maria Joanna z domu […]
ZADUSZKI 1939 Wojska niemieckie weszły do Warszawy wraz z jesiennym chłodem i mrokiem. Z dwu plag, ta druga, atmosferyczna, była bardziej bodaj dotkliwa od pierwszej. Pozbawione okien mieszkania, dziury w murach i sufitach, chwiejne podłogi, wypalone czy puste piwnice, nieczynna sieć gazowa, wodociągowa i elektryczna, nasunęły troski, powiększające zasęp bezradnej godziny. Były to jedyne dni, […]
Strona korzysta z cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania i dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Polityka Prywatności
Ucieszyłam się, że powstał film o Ignacym z Loyoli, bo to święty wojowniczy, którego życiorys w dodatku ma aromat kontrreformacji. Ciekawe. Drobna postać. Wiórek i rycerz. Rozpustnik i zakonnik. Człowiek, który uznał, że w imię połuszeństwa trzeba być gotowym, by uwierzyć, że "to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół Hierarchiczny".
