Ucieszyłam się, że powstał film o Ignacym z Loyoli, bo to święty wojowniczy, którego życiorys w dodatku ma aromat kontrreformacji. Ciekawe. Drobna postać. Wiórek i rycerz. Rozpustnik i zakonnik. Człowiek, który uznał, że w imię połuszeństwa trzeba być gotowym, by uwierzyć, że "to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół Hierarchiczny".
Byłam nastawiona na to, że fabuła obejmie też działalność Ignacego i kontrfratrów (także w celu odkłamania przekazu o "krwawych" jezuitach). Ale nie. Jest tam mowa o jego młodych latach, aż po wyjazd na studia do Paryża. Z początku jest Ignacy synem swojej rodziny, rycerzem, hulaką i kochankiem. Musi zdrowo huknąć o ziemię, żeby zrozumieć, gdzie jest sens życia. Trochę to przypomina moment zwrotny u filmowego św. Franciszka (więzienie i sięgnięcie dna, lektura Pisma, spotkanie z nędzarzem…). Z tego, który dotąd słuchał swoich ambicji, staje się tym, który słucha Kościoła. Staje oczywiście przed obliczem straszliwej Inkwizycji i okazuje pokorę…
W "Loyoli" trup ściele się gęsto, prezentują się barwne kostiumy z epoki i budowle. Potem akcja zwalnia, pojawiają się sceny samotności, medytacja, dojrzewa decyzja… Nie interesowałam się dotąd myślą ignacjańską, znam jednak osoby, które regularnie uczestniczą w opartych o nią rekolekcjach i są nią zafascynowane. Myślę, że ten film spełni ich oczekiwania. Sama trochę żałuję, że Ignacy nie został w filmie przedstawiony jako zaciekły kontrreformator i wróg herezji. Czy reżyser uległby politpoprawności? To by było ciekawe. A "Loyola" to jest przecież dopiero początek.
Aleksandra Solarewicz
"Ignacio de Loyola", Hiszpania – Filipiny 2016, reż. Paolo Dy, wyk. Andreas Muñoz jako Ignacy Loyola
W niedzielę 12 września papież Franciszek odbył siedmiogodzinną pielgrzymkę na Węgrzech. Na lotnisku został powitany przez trzech arcyxiążąt z rodu Habsburgów – Georga (Jerzego), ambasadora Węgier we Francji, a także Eduarda (Edwarda) z linii palatyńskiej, ambasadora Węgier przy Stolicy Apostolskiej, któremu towarzyszył ojciec, arcyxiążę Michał. Dopełnienie komitetu powitalnego stanowił kard. Erdo, abp. Ostrzychomia i Budapesztu, […]
Za mniej niż dwa tygodnie w Sankt Petersburgu dojdzie do pierwszego mariażu następcy cesarskiego tronu na terenie Rosji od czasu tragicznych w skutkach wydarzeń roku 1917. Osobom zainteresowanym przygotowaniami dają się we znak nastroje, do jakich przyzwyczaiły nas huczne uroczystości na uzurpatorskim dworze brytyjskim, a wszelkie szczegóły są szeroko komentowane we wtajemniczonych kręgach. Diabeł […]
17 lipca ośmioro polityków Nowej Lewicy (Wiesław Buż, Jacek Czerniak, Wincenty Elsner, Karolina Pawliczak, Wiesław Szczepański, Tomasz Trela, Sebastian Wierzbicki, Bogusław Wontor) decyzją przewodniczącego Włodzimierza Czarzastego zostało zawieszonych w prawach członka ugrupowania. Zawieszenie jest karą za to, że sprzeciwili się formalnemu podzieleniu partii na dwie frakcje (SLD i Wiosnę). Następnego dnia poseł Marcin Horała oznajmił, […]
Profesor Jacek Bartyzel stanął dziś na ślubnym kobiercu. Z okazji zawartego właśnie związku małżeńskiego w imieniu całej redakcji naszego portalu pozwalam sobie złożyć na ręce Pana Profesora oraz jego Żony życzenia wszelkiej pomyślności, radości, błogosławieństwa Bożego i wszystkiego, co najlepsze na nowej drodze życia. W imieniu Redakcji, Mariusz Matuszewski (Redaktor Naczelny) […]
Książka autorstwa Andrzeja Szczypiorskiego pt. „Msza za miasto Arras” opowiada o historii brabanckiego miasta nawiedzonego klęską zarazy i głodu. To okropne wydarzenie wywraca do góry nogami dotychczasowe życie mieszkańców miasta, jednakże służy to jedynie jako tło dla przedstawienia znacznie ważniejszych, bo ponadczasowych problemów. Problemy te są niejako fatalnie wpisane w naturę człowieka i zapewne przyjdzie […]
Leży właśnie przede mną Uczta… kolejna książka, której autorem jest Tomasz Gryguć – czyli Pan Nikt. Recenzent stawiający sobie za zadanie proste omówienie treści szybko zdaje sobie sprawę, że jest to praktycznie niemożliwe, jakkolwiek nie dlatego, że trudno wychwycić wątek przewodni Uczty, a także nie dlatego, że autor zostawia zbyt wiele pola domysłom. Wręcz przeciwnie. […]
Ks. Tomasz Kancelarczyk podnosi z dna ludzi, a budynki z ruin. Prowadzona przez niego Fundacja Małych Stópek ratuje dzieci zagrożone zabiciem, poprzez zapewnienie matkom godnych waunków życia. Dzielnie stawia czoła jadowitej propagandzie aborterów. To jak praca u podstaw w czasie zaborów: dzięki niej Polska przetrwa. O jego pracy u podstaw rozmawia z Księdzem Małgorzata Terlikowska. […]
Nie, to nie Breslau. To piastowska Vratislavia, czasowo pod rządami niemieckimi. Jej poświęcił Julian Janczak, niezpomniany publicysta i społecznik, zbiór podań, legend i relacji. To jedna z moich ulubionych książek, gdzie pojawiają się autentyczne postacie mieszkańców, z czasów piastowskich oraz tych późniejszych – opisanych z uczuciem, ale nie w tonie sentymentu za "wypędzonymi". Czytelnikowi Myśli […]
Z Andrzejem Paradyszem, podróżnikiem i autorem książki „Anioły i demony na Bukowinie. Rowerem na pograniczu kultur” rozmawia Aleksandra Solarewicz. Wiem, że z Twojego rodzinnego Jedlicza na Bukowinę jest dość blisko. Ale skąd pomysł by w ten górzysty teren wyruszyć rowerem? To było spontaniczne i wynikało z ciekawości świata. Przekraczałem trzydziestkę, chciałem znaleźć odpowiedź na […]
(Zapis wystąpienia podczas manifestacji studenckiej „Uniwersytety wolne od marksizmu”, przeprowadzonej w Krakowie 17 marca 2019 r.) Szanowni zgromadzeni, wyobraźmy sobie, że dzisiaj lub jutro dziennikarz, powiedzmy, „Gazety Wyborczej” pisze dla niej notatkę o tej demonstracji. Co napisze? Zapewne zastosuje standardowy szablon „Wyborczej”. Czyli napisze mniej więcej tak: „oszołomy snują teorie spiskowe o wyimaginowanym dyktacie […]
Z zasady konserwatyści nigdy nie byli największymi sympatkami państwa narodowego. W rzeczywistości, zawsze mieli oni zastrzeżenia, jeśli chodzi o zamysł – a zwłaszcza praktykę – prawdziwej i pełnej suwerenności narodowej. Konserwatyzm bazuje raczej na promowaniu ludzkiego rozkwitu w wielu zlokalizowanych formach, opartych na społecznej naturze człowieka. Konserwatysta świadomy jest tego, że człowiek kształtuje się w […]
(Przy okazji monarchistycznego upamiętnienia w Krakowie czynu legionowego z lat 1914-1918) Polski czyn zbrojny podjęty w 1914 r. przedstawia się dzisiaj wybiórczo. Konkretnie, redukuje się go do samej I Brygady Legionów i jej komendanta Józefa Piłsudskiego. Miało to miejsce już w okresie II Rzeczypospolitej i wówczas jeszcze było zrozumiałe: sanacja, po przejęciu władzy […]
19 października 1813 roku, zginął w „Bitwie Narodów” pod Lipskiem, w wieku 50 lat, książę Józef Antoni Poniatowski h. Ciołek, syn Andrzeja Poniatowskiego (austriackiego marszałka-lejtnanta), bratanek króla Stanisława Augusta; urodzony, wychowany i wykształcony w Wiedniu, do 1789 roku służył w wojsku austriackim; wezwany przez stryja do Polski, otrzymał stopień generał-majora i dowództwo IV Dywizji a […]
12 października 1889 roku urodził się we Florencji, w zeświecczonej rodzinie protestanckiej, Dietrich von Hildebrand, filozof i teolog; mimo zlaicyzowanego otoczenia sam od wczesnego dzieciństwa był wierzący (i nad wiek rozwinięty intelektualnie i estetycznie); w 1914 roku nawrócił się, wraz z żoną, na katolicyzm: odtąd codziennie przyjmował Komunię św., a liczba krewnych, przyjaciół i znajomych, […]
12 października 1889 roku urodził się w Hay-on-Wye (Walia) Christopher Henry Dawson, historyk kultury; absolwent Winchester College i Trinity College w Oksfordzie; urodzony w rodzinie anglikańskiej, w 1914 roku konwertował na katolicyzm; był niezależnym badaczem, wykładającym gościnnie na różnych uczelniach, w tym na Harvardzie (1958-62); od 1940 wydawał i redagował Dublin Review; w 1943 roku […]
30 września 1913 roku urodził się w Los Angeles Robert Alexander Nisbet, socjolog i filozof społeczny, profesor (i wicekanclerz) Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, Columbia University i American Enterprice Institute, współpracownik „Chronicles”, konserwatysta organiczny i komunitarystyczny tradycjonalista, krytyk idei postępu. Zmarł w 1996 roku. prof. Jacek Bartyzel
Z wielkim zainteresowaniem czytałem urywek pamiętników gen. Weyganda p.t. „La Bataille de Varsovie”, ogłoszony w „Revue des Deux Mondes” z 15 marca b.r. Jako minister wojny, członek Rady Obrony Państwa i, rzec mogę, jeden z najbliższych współpracowników marszałka Piłsudskiego, stałem niedaleko wydarzeń, które w całości złożyły się na wielki dramat dziejowy, nazwany przez lorda d’Abernon […]
Słowa doznają przemocy, lecz odwzajemniają zło, które im się zadaje. Zwracają je językom, umysłom, żywym ludziom. Zadana im krzywda domaga się zadośćuczynienia. Słowa przestają być posłuszne, rozkazują i szkodzą, ponieważ już się nawzajem nie rozumieją, walczą ze sobą i oddzielają się od siebie jak w Wieży Babel. Te stroniczki zostały napisane dla gromadki dobrych duchów, […]
Panie, ukołysz mnie w Twoim jedynie pokoju Pomiędzy ramionami Nadziei i Miłości. To stare serce żołnierza nie poznało żadnej nienawiści I walczyło bez ustanku za Twoje dobrodziejstwa, jedynie prawdziwe. Walka, którą ono toczyło, była za Ojczyznę, Za Króla – dwa największe dobra, jakie widziano pod niebem, Za Francję Burbonów, za Pannę Maryję, Za Joannę d`Arc […]
[Pascal]: Jego zakład sprawił zapewne, że niemal bezwiednie skłoniłem się ku podwójnemu przedmiotowi spekulacji kartezjańskiej: z jednej strony, tajemnicy niezmierzonego świata widzialnego, z drugiej strony, niecierpliwości i władczego wymogu czystego ducha. Kiedy Pascal przekroczył te dwa porządki refleksji, wstrząsnął również inteligencją bardzo młodego ducha, zresztą zamkniętego w eliptycznym mistycyzmie. [Hume] Hume, przeciwnie, dał mi intensywną […]
Strona korzysta z cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania i dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Polityka Prywatności
Ucieszyłam się, że powstał film o Ignacym z Loyoli, bo to święty wojowniczy, którego życiorys w dodatku ma aromat kontrreformacji. Ciekawe. Drobna postać. Wiórek i rycerz. Rozpustnik i zakonnik. Człowiek, który uznał, że w imię połuszeństwa trzeba być gotowym, by uwierzyć, że "to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół Hierarchiczny".
