Wygłoszone na placu Krasińskich w Warszawie przemówienie prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa wywołało w Polsce lawinę komentarzy. Oceniając charakter samego przemówienia należy pamiętać, że przemówienia służą głównie budowaniu pozytywnego wizerunku. Określają budujące ten wizerunek narracje, artykułują kluczowe zagadnienia politycznego przesłania. Z tego punktu widzenia przemówienie D. Trumpa było wzorcowym przykładem prawicowego populizmu. Populizmu nie rozumianego […]
Wielokrotnie wskazywano, że jest bękartem absolutyzmu oświeconego rewolucja i gdyby w ciągu dwóch stuleci nie dano jej pola wręcz przygotowując instytucje, a nawet świadomość na rządy w swych założeniach niemal totalne, gdyby odgórnie nie zerwano naturalnych więzi społecznych i na długo przed samym 14 lipca nie zadano śmiertelnego ciosu związkowi szlachty i tronu – wówczas… […]
Naprawdę rozpacz ogarnia, kiedy nie zwykłe lemingi, otumanione tefauenami itp., ale utytułowani naukowcy piszą, że "trójpodział władz jest fundamentem demokracji", podczas gdy w rzeczywistości teoria tzw. trójpodziału – powtarzam: teoria, bo w praktyce ścisłego podziału między organami odzwierciedlającymi owe rzekomo ontologicznie różne "władze" przeprowadzić nigdy i nigdzie się nie udało, ani udać nie może – […]
Po pierwsze: to prawda, że świetny był ten Warsaw speech, zarówno w swym wewnętrznym wymiarze aksjologicznym, jak i jako opowieść o Polsce dana światu. Myślę, że stopień transgresji względem ortodoksji laicystycznej, antybohaterskiej, antyzachodniej był tu obecny w stopniu, którego nie znaleźlibyśmy z pewnością u żadnego eurokraty. Zachód, chrześcijaństwo, rodzina, naród – a pomyślcie tylko, co […]
Przyszłość już tu jest Każda poważna ideologia czy też doktryna polityczna naszych czasów powinna uwzględniać problem współczesnych i przyszłych przemian technologicznych – od automatyzacji pracy i technologicznego bezrobocia po hipotetyczne wizje transhumanistów i ekstropian. Abstrahując na razie od oceny tych zjawisk, twierdzimy, że po prostu powinna je uwzględniać i analizować – czasem krytycznie, czasem aprobatywnie. […]
Trwający w Polsce od kilku już miesięcy spór o kwestię przyjmowania uchodźców doprowadził do iście kuriozalnej sytuacji. Zaobserwować można bowiem prawidłowość, podług której środowiska podkreślające swój konserwatywny i katolicki światopogląd opowiadają się w przeważającej części przeciwko ich przyjmowaniu, co stoi w jawnej sprzeczności ze wskazaniami i wezwaniami ze strony Papieża i polskiego Episkopatu. Przychylne przyjmowaniu […]
Przynajmniej środowiska jako tako świadome złożoności dziejów Polski, a jednocześnie rozumiejące dramatyzm jej obecnej sytuacji – nie powinny ulegać dodatkowym podziałom i odgrzewać starej dyskusji: Polska Piastowska czy lepiej Jagiellońska? Nie chodzi nawet o to, że teraz w ogóle nie mamy takiego komfortu wyboru, ale że z obu tych historycznych strategii można wyciągnąć pozytywne i […]
W trakcie trzech z moich czterech podróży do Włoch w 1952 r., w charakterze niezależnego wykładowcy zagranicznego, za każdym razem miałem dosyć okazji, aby dostrzec trzy różne momenty włoskiego życia politycznego. W styczniu byłem gościem sympatycznego ministra Fanfaniego1, przewodniczącego świętu rolniczemu, który na powitanie radośnie wyraził optymizm co do utrzymania się u władzy chrześcijańskich demokratów. […]
Ostatnimi czasy zrobiło się wokół Chestertona trochę kontrowersji, przynajmniej w polskim światku tzw. „konserwatywnym”; i muszę przyznać, że jestem w rozerwaniu. Z jednej strony bowiem, miłość prawdy jest jedną z podstawowych wartości kultury chrześcijańskiej i trudno się nie cieszyć, gdy nowe jej wymiary zaczynają widzieć światło dzienne – z drugiej, jeśli ta prawda ma prowadzić […]
Był niedawno czas gdy "wszyscy" wypowiadali się o ks. Jacku Międlarze, zwłaszcza po jego homilii w Białymstoku. Dzisiaj "wszyscy" wypowiadają się o ks. Kazimierzu Sowie – po upublicznieniu jego prywatnych narad z osobami tak jak on sam publicznymi. Czy coś łączy te dwa różne przypadki? Wiele je różni. Wypowiedź publiczna – i prywatna. Homilia – […]
Jakubczyk: Ku pamięci Francisco Franco
Biorąc pod uwagę powstrzymanie czerwonej hordy, autentyczną wierność względem Stolicy Piotrowej i co najważniejsze; przedłużenie żywotności tego drzewiej wspaniałego kraju romańskiego jakim była Hiszpania – i co z tym bezsprzecznie związane – przystopowanie chociaż na chwilę degeneracji Okcydentu, a pomijając (nie daj Boże, wynikający ze złej woli, raczej z często spotykanego – niepełnego rozumienia zasad […]
W ubiegłym tygodniu opublikowaliśmy tekst pod tytułem: Czy 1 września 1939 r. historia mogła potoczyć się inaczej?. Autorem tego tekstu jest p. Piotr Żak, a nie – jak mylnie podaliśmy, nasz redakcyjny kolega, Artur Żak. Za niezamierzoną pomyłkę rzecz jasna przepraszamy. Redakcja
Lekarze zostaną zwolnieni z odpowiedzialności za błąd medyczny?
Zwolnienie lekarzy z odpowiedzialności karnej za popełnienie błędu medycznego to plan Ministerstwa Zdrowia. Mówił o tym w wywiadzie dla "Dziennika Gazety Prawnej" Bartłomiej Chmielowiec, rzecznik praw pacjenta. "Celem jest szukanie błędu, a nie winnych" – przekonywał. Jak podaje gazeta, projektowi sprzeciwiają się Ministerstwo Sprawiedliwości i sami lekarze. Rzecznik tak uzasadniał projekt: " Budzi to ogromne […]
Szkolny spektakl o Katyniu i skandal: pantomima egzekucji
Szkolny spektakl, którego tematem jest mord katyński, wywołał skandal. Przedstawienie, w którym grały dzieci, miało zawierać drastyczne sceny, niedostosowane do wieku młodych aktorów. Lewica natychmiast rozgłosiła, że morderców, czyli Rosjan, zagrały dzieci ukraińskie, i głównie dlatego sprawa nabrała rozgłosu. Dyrekcja zaprzecza doniesieniom i przygotowuje oświadczenie. W szkole podstawowej w Królikowie, w województwie kujawsko-pomorskim odbył się […]
Rieder (Madame Woillez): „Sierota znad Berezyny”
Istnieje kategoria powieści, które nazywam poczciwymi. Niedawno dostałam w prezencie XIX-wieczną powieść, będącą lekturą z dzieciństwa św. Teresy Martin. Powieść dla panienek – mówiło się kiedyś z przekąsem. A mnie spodobała się ta spokojna, pogodna opowieść o sile wiary i o tym, że wszystko skończy się dobrze. W Moskwie żyje Francuzka, wdowa po szanowanym […]
Rogucki: „Bóg w Krakowie” (film)
Znałam Kraków historyczny i sentymentalny. Współczesnego właściwie nie znam i dlatego wybrałam właśnie „Boga w Krakowie”. Scenariusz opiera się na kilku niezależnych od siebie historiach różnych osób i par, żyjących w Krakowie. Łączy je to, że wszystkie znajdują się na zakręcie życiowym: planowany rozwód, starania o dziecko, uzależnienie i upadek, konflikt sumienia w pracy itd. […]
Solarewicz: Sheen, „Deklaracja podległości. Zaufać Bogu w czasach totalitaryzmu, pogaństwa i wojny”
Najlepsza recenzja książek abp. Fultona J. Sheena, jaką przeczytałam, zawiera się jednym zdaniu. Jakaś dziewczyna na Allegro napisała, że jeśli by się chciało podkreślić złote myśli arcybiskupa w jego książce, to trzeba było tak naprawdę „zakreślić” całą stronę. To pierwsza z jego książek, jaką przeczytałam, ale podpisuję się pod tą opinią obiema rękami. Autor odszedł […]
Januszewski: Plugawy ślimak pożerający świat (recenzja)
Dziennik to osobliwa forma literacka, bardzo intymna, a zarazem dająca chyba najlepszą możliwość odpowiedniego sprecyzowania myśli oraz sformułowania jak najobszerniej i szeroko wybrzmiewającej treści przekazu. Możliwość ta nie jest jednak koniecznością. Jedni autorzy wykorzystują okazję do wyczerpania warsztatowej sposobności, jaką daje forma dziennika (vide Andrzej Bobkowski w Szkicach piórkiem), inni poprzestają na lakonicznej zaledwie komunikatywności […]
Jakubczyk: Silne państwo narodowe jako fundament odbudowy Monarchia Universalis
Z zasady konserwatyści nigdy nie byli największymi sympatkami państwa narodowego. W rzeczywistości, zawsze mieli oni zastrzeżenia, jeśli chodzi o zamysł – a zwłaszcza praktykę – prawdziwej i pełnej suwerenności narodowej. Konserwatyzm bazuje raczej na promowaniu ludzkiego rozkwitu w wielu zlokalizowanych formach, opartych na społecznej naturze człowieka. Konserwatysta świadomy jest tego, że człowiek kształtuje się w […]
Dr Bartyzel: Demoralizacja władzy w dramatach Szekspira
Możesz zabijać, wyzbyj się skrupułów. Nie bój się sądu ni gniewu ogółu Bo nikt zrodzony z kobiecego łona Nie tknie Makbeta i go nie pokona (…) Możesz się czuć jak lew, niezwyciężony: Nic z twojej głowy nie strąci korony. Żadne zamachy, ni bunty, ni zdrada. Bo Makbetowi nikt klęski nie zada, Zanim na zamek Dunsinane […]
Prof. Bartyzel: Polski ruch monarchistyczny – cz.1
Czy monarchiści polscy mogą zrobić coś praktycznego w celu ziszczenia swojego ideario? Zanim spróbujemy dać odpowiedź na to pytanie, dobrze będzie nie tylko, jak to już uczyniliśmy, oddalić pomysły niemądre, ale również dokonać rachunku (politycznego) sumienia z tego, co robiliśmy do tej pory. Ruch monarchistyczny, odrodzony właściwie ex nihilo, jak Feniks na zgliszczach, na przełomie […]
30 czerwca 1839 roku urodził się w Targowicy Polnej k. Horodenki Dawid Abrahamowicz, konserwatywny polityk, ekonomista, działacz społeczny i gospodarczy, filantrop; ziemianin z rodziny pochodzenia ormiańskiego; jeden z przywódców stronnictwa konserwatystów wschodniogalicyjskich, zwanych Podolakami; wieloletni poseł do Sejmu Krajowego (1863-1918) i do austriackiej Rady Państwa (1875-1918; prezes Koła Polskiego 1906-07), minister ds. Galicji (1907-09), od […]
30 czerwca lub 1 lipca 1934 roku został zamordowany (podczas „nocy długich noży”) w Berlinie albo w lesie k. Oranienburga, w wieku 40 lat, Edgar Julius Jung, prawnik, polityk i myśliciel polityczny; po I wojnie światowej organizator zbrojnego ruchu oporu w Palatynacie przeciwko okupantom francuskim i wspieranym przez nich separatystom (kierował udanym zamachem na ich […]
30 czerwca 1934 roku został zamordowany (podczas „nocy długich noży”) w Neubabelsberg (Poczdam), w wieku 52 lat, Gen. Kurt Ferdynand Friedrich Hermann von Schleicher, wojskowy i polityk, ostatni kanclerz Republiki Weimarskiej; syn pruskiego oficera, sam wstąpił do armii w 1900 roku; od 1930 roku główny współpracownik ministra obrony, gen. Wilhelma Groenera; zwolennik rządów autorytarnych w […]
28 czerwca 1914 roku został zastrzelony (wraz ze swoją morganatyczną żoną, Zofią hr. Chotek von Hohenberg) przez „jugosłowiańskiego” nacjonalistę i masona Gawriła Principa, w Sarajewie, w wieku 50 lat, Arcyks. Franciszek Ferdynand Karol Ludwik Józef Maria Habsburg-Lotaryński d’Este [Erzherzog Franz Ferdynand Karl Ludwig Joseph Maria von Habsburg-Lothringen / von Österreich-Este], syn arcyks. Karola Ludwika i […]
Adam Doboszyński: Projekt włoskiego przybłędy (O Konstytucji 3 Maja)
„Dramat 3-go Maja w świetle najnowszych badań. Cztery przestrogi z XVIII-go wieku” – odczyt Adama Doboszyńskiego, wygłoszony 24 maja 1939 roku w sali Stowarzyszenia Techników w Warszawie staraniem redakcji tygodnika literacko-społecznego „Prosto z Mostu". Rok temu, w więzieniu lwowskim, wpadła mi w ręce książka wypożyczona jednemu z moich współwięźniów z biblioteki więziennej, napisana przez Józefa […]
Lasocki: Czarniecki a chłopi polscy w czasie „Potopu”
"Potopem” nazywano tę epokę w czasie panowania Jana Kazimierza, kiedy to wojska szwedzkie, moskiewskie, kozackie, pruskie (brandenburskie) i siedmiogrodzkie zalały Polskę. Król polski, Jan Kazimierz, zmuszony był szukać schronienia na Śląsku, znajdującego się podówczas pod panowaniem austrjackiem. Wojsko polskie poddało się królowi szwedzkiemu, Karolowi Gustawowi. Szlachta sktadała mu hołd. Miasta otwierały mu bramy. Na […]
Ks. Kardynał Stefan Wyszyński: Kościół a duch kapitalizmu
Grzech pierworodny ma zasięg powszechny. Każda dziedzina życia ludzkiego ma swój grzech pierworodny; ma go również życie społeczno-gospodarcze. /…/ Powstała nowa religia – pieniądza i bogactwa. Jej dogmaty – to nieograniczona wolność gospodarcza, wolna konkurencja, rozdział kapitału i pracy, najemnictwo, prawo podaży i popytu, mechanizm cen. Jej moralność – to brak wszelkiej moralności, przewaga […]
Sosnkowski: Gen. Weygand o bitwie warszawskiej
Z wielkim zainteresowaniem czytałem urywek pamiętników gen. Weyganda p.t. „La Bataille de Varsovie”, ogłoszony w „Revue des Deux Mondes” z 15 marca b.r. Jako minister wojny, członek Rady Obrony Państwa i, rzec mogę, jeden z najbliższych współpracowników marszałka Piłsudskiego, stałem niedaleko wydarzeń, które w całości złożyły się na wielki dramat dziejowy, nazwany przez lorda d’Abernon […]
Jesteśmy na: