o. Ignacio Casanovas SJ
80 lat temu, pomiędzy 19 a 25 września 1936 roku zaginął w Barcelonie, najprawdopodobniej zamordowany, w wieku 64 lat (ur. 13 VIII 1872), o. Ignacio Casanovas Camprubí SJ, filozof, historyk i pisarz religijny; pochodził z rodziny ziemiańskiej; nowicjat w Towarzystwie Jezusowym rozpoczął w 1888, pierwsze śluby złożył w 1890, a święcenie kapłańskie przyjął w 1903; studiował literaturę i filozofię w seminarium cysterskim w Verueli, a następnie w kolegium większym w Tortosie; w latach 1905-32 rezydował w kolegium Najświętszego Serca w Barcelonie; współpracował z założonym w 1901 przeglądem jezuickim Razón y Fe [„Rozum i Wiara”]; jako dyrektor Akademii Języka Katalońskiego współorganizował I Międzynarodowy Kongres Języka Katalońskiego w 1906; był mężem zaufania bpa Vich i teoretyka regionalizmu – Josepa Torrasa i Bagesa (1846-1916) oraz przewodnikiem duchowym przywódcy Solidarności Katalońskiej (Solidaritat Catalana) – Enrica Prata de la Riba (1870-1917); był badaczem myśli, znawcą, edytorem dzieł zbiorowych oraz organizatorem międzynarodowego kongresu w stulecie urodzin swojego wielkiego krajana w Vich – ks. Jaime Balmesa (1810-1848); w 1921 został członkiem Akademii Literatury; w lipcu 1936 schronił się w mieszkaniu pobożnej wdowy Vallet; rozpoznany jako jezuita, został uprowadzony przez milicjantów; jego ciała nigdy nie odnaleziono; nie należy go mylić z jego imiennikiem – pijarem, bł. Ignacym Casanovasem Perramonem (1893-1936), zamordowanym kilka dni wcześniej (16 września) i beatyfikowanym 1 X 1995.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
