Matuszewski: Scholia polsko – rzymskie (3)
Bojaźń Boża jest obawą, ale nie ma nic wspólnego ze strachem. Obawiamy się naruszenia chwały Świętego Majestatu i możliwości utraty Bożej Obecności na wieki.
Demokraci twierdzą, że to przez Franco Hiszpania nie wybiła się na wyższy poziom ekonomiczny. Ja twierdzę, że to dzięki niemu przetrwała, bez Franco była by spalonym ugorem.
Konserwatyzm nie jest ideologią, to polityczna wiara w nigdy nie gasnące Prawo Boże, które poprzez Etykę porządkuje istnienie państw i społeczeństw.
Ateista twierdzi, że wszystko wzięło się z niczego. Chrześcijanin zna Pierwszą Przyczynę.
Najpierw jestem Rzymianinem – dopiero potem Polakiem.
Ojczyzna to nie tyle ziemia, co cywilizacja i dziedzictwo Ducha.
Reakcjonista musi mieć pewność.
Podział na parlamentarną lewicę i prawicę jest już nieaktualny.
Zaliczenie mnie do współczesnej polskiej prawicy uważałbym za obelgę.
To, co reakcjonista podnosi dziś na sztandarach, przed Rewolucją Francuską było zwyczajne.
By wygrać z masonerią należy najpierw przestać z nią dyskutować.
Największym kłamstwem masonerii jest to, że nie ma nic do ukrycia.
Najbardziej rozpoznawalną cechą diabła jest bunt.
Dobro i zło zyskują dziś równe prawa.
Zadaniem reakcjonisty nie jest znalezienie własnego miejsca w istniejącym porządku, lecz jego odrzucenie po to, by przywrócić ład naturalny.
By wygrać, reakcjonista musi nauczyć się wykorzystywać otaczającą go rzeczywistość przeciw niej samej.
Najważniejsze zadanie lewicy to unicestwienie Tradycji.
Tradycja jest najważniejszym spoiwem każdej cywilizacji.
Rzym dał Europie formę, a chrześcijaństwo tchnęło w nią ducha.
Konserwatyzmu wymazać nie można – nie można bowiem wymazać Boga i Jego porządku.
Każda religia to odrębna cywilizacja.
Cywilizacje zawsze – wcześniej czy później – zaczynają walkę o dominację.
Docenić wartość innych cywilizacji i kultur – rzecz piękna, nad nią przedłożyć jednak trzeba obowiązek ochrony własnego dziedzictwa.
Dugin się myli; nie można się zbudować Rzymu w Pekinie.
Sarmatyzm nie był przejawem zaścianka, a samoświadomości i kulturowego realizmu.
Barok to kulminacja Estetyki.
Demokracja działa na podobieństwo ruchomych piasków. Jeżeli prawica ma zwyciężyć, trzeba ją od nich trzymać z daleka.
Świat demokraty to gruzowisko pozostawione przez rewolucję.
Państwo nie wychowuje – państwo uniformizuje.
Wychowanie przez państwo przypomina ubranie dzieci w mundurki. Ten sam rozmiar dla wszystkich.
Wychowanie dziecka przez państwo to największa zbrodnia na jego umyśle.
Nie potrzeba nowych definicji państwa i jego roli. Wystarczy wrócić do średniowiecza.
Nasze zadanie to przekazać sztafetę. Resztę zostawmy Bogu.
Dogmatyzm to jedyne, czego możemy dziś pozazdrościć lewicy.
Kościół i Państwo to elementy tego samego porządku. Oderwane od siebie – karleją.
Reakcjonista usiłujący odnaleźć się w charakterze uczestnika demokratycznej debaty zawsze w końcu zdradzi.
Jednym z największych błędów Kościoła od czasów Vaticanum II jest postawienie w centrum swojej refleksji człowieka, a wyrugowanie stamtąd Boga.
Chęć demokratyzacji Kościoła dowodzi niezrozumienia jego istoty.
Poprawność polityczna to tyran ciągle głodny nowych ofiar.
W państwie demokratycznym wszystko należy do wszystkich, ale nikt nie ponosi za nic odpowiedzialności.
Poprawne rozumienie słowa tolerancja wyznacza jego źródłosłów.
W ustroju demokratycznym osoba nie mająca żadnych kwalifikacji nawet na stanowisko młodszego kierownika w podrzędnej firmie może zostać głową państwa.
Mariusz Matuszewski
Kategoria: Mariusz Matuszewski, Myśl, Polityka, Społeczeństwo
