Ernst Forsthoff
40 lat temu, 13 sierpnia 1974 roku zmarł w Heidelbergu, w wieku 71 lat, Ernst Forsthoff, prawnik specjalizujący się w prawie konstytucyjnym i administracyjnym; syn pastora i ewangelickiego teologa (członka Deutsche Christen, stosujących „paragraf aryjski”) Heinricha Forsthoffa; intelektualny partner Carla Schmitta i, jak on, „decyzjonista”; od 1933 roku wykładał na Uniwersytecie Goethego we Frankurcie nad Menem, następnie (1935) w Hamburgu, na Albertynie w Królewcu (1936) i w Wiedniu (1942); mimo afiliacji (od 1937) do NSDAP, w 1943 roku Gestapo zabroniło mu wykładać; po wojnie i po odzyskaniu (1952) prawa do wykładania pracował aż do śmierci na uniwersytecie w Heidelbergu; jako konserwatysta heglowski, stawiający „substancję” i egzystencję państwa ponad jego przemijające formy ustrojowe, wspierał i uzasaniał każdą postać państwa niemieckiego: w III Rzeszy – jako teoretyk „państwa totalnego” (Der totale Staat) i „zasady wodzostwa” (Führerprinzip), w RFN – demokratycznego „państwa prawa” (Rechtsstaat) a przeciwko koncepcji „państwa społecznego” (Sozialstaat) socjaldemokraty Wolfganga Abendrotha („Debata/Kontrowersja Forsthoff-Abendroth” w 1950); był autorem konstytucji Cypru i przewodniczącym cypryjskiego Najwyższego Sądu Konstytucyjnego w latach 1960-63; w 1965 roku otrzymał (mimo protestów socjalistów) doktorat h.c. Uniwersytetu Wiedeńskiego, a w 1972 Nagrodę Konrada Adenauera.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
