Bp Louis kard. Pie
200 lat temu, 26 września 1815 roku urodził się w Pontgouin k. Chartres Bp Louis-Édouard-François-Desiré kard. Pie, jeden z największych przedstawicieli XIX-wiecznego ultramontanizmu; pochodził ze skromnej rodziny (ojciec był szewcem; rodzina matki, bardzo pobożna, ucierpiała z powodu antyreligijnych prześladowań podczas rewolucji); w 1833 otrzymał tonsurę, a po ukończeniu seminarium Św. Sulpicjusza oraz teologii na Sorbonie, przyjął święcenie kapłańskie w 1839; już wówczas dał się poznać jako gorliwy ultramontanin (pod wpływem myśli J. de Maistre’a) zwalczający pozostałości gallikanizmu w Kościele francuskim; w kazaniach i konferencjach krytykował uzurpatora i liberała Ludwika Filipa, wskazując na antychrześcijański charakter reżimu orleańskiego; niemniej ostro zwalczał rewolucyjną doktrynę suwerenności ludu, stawiającą człowieka na miejscu Boga oraz „partię neokatolików liberalnych”, będącą dzieckiem Rewolucji, „a Rewolucja jest sataniczna w swojej istocie”; od 1845 był wikariuszem generalnym diecezji Chartres; 23 IX 1849 papież Pius IX mianował go biskupem Poitiers; w swoim pierwszym liście pasterskim, wydanym w dniu wspomnienia liturgicznego św. Katarzyny Aleksandryjskiej – patronki filozofów i sztuk wyzwolonych, ogłosił konieczność powrotu Społecznego Królestwa Jezusa Chrystusa, używając frazy (będącej później dewizą św. Piusa X) instaurare omnia in Christo; postawę tę podtrzymywał odważnie również w korespondencji z kolejnym (cezarystycznym) uzurpatorem Napoleonem III; podczas pobytu w Rzymie w grudniu 1856 poznał osobiście prawowitego króla Francji Henryka V (hr. de Chambord), którego wytrwale wspierał, pokładając w nim nadzieję na restaurację monarchii arcychrześcijańskiej (très-chrétienne); w okresie II Cesarstwa koncentrował się na obronie Państwa Kościelnego przed agresją włoskich nacjonalistów liberalnych oraz na zwalczaniu antychrześcijańskiego i ateistycznego pozytywizmu (E. Renan); jako uczestnik Soboru Watykańskiego I (1870) należał do czołowych rzeczników dogmatu o nieomylności papieskiej; w 1876 odrzucił propozycję objęcia arcybiskupstwa w Lyonie (wiążącego się z tytułem Prymasa Galii); do godności kardynalskiej wyniósł go 12 maja 1879 papież Leon XIII; jest autorem słynnej frazy (jej pierwszeństwo jest często mylnie przypisywane A. Malraux): „Francja albo będzie chrześcijańska, albo nie będzie jej wcale”; zmarł w 1880 roku.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
