Zenon Przesmycki (Miriam)
70 lat temu, 17 października 1944 zmarł w szpitalu powstańczym w Warszawie, w wieku 82 lat, Zenon Przesmycki (Miriam) h. Paprzyca, krytyk literacki, poeta, tłumacz i edytor; jako redaktor Życia (1887-88), jeden z inicjatorów Młodej Polski (resp. modernizmu polskiego) w literaturze; przyswoił polszczyźnie symbolistyczną dramaturgię M. Maeterlincka oraz francuskich parnasistów i symbolistów (w oryginalnej twórczości poetyckiej również parnasista); reprezentował arystokratyczno-elitarną koncepcję autotelicznej „sztuki dla sztuki”, krytykowaną przez pisarzy lewicowych (W. Nałkowski, S. Brzozowski) i generalnie odrzuconą przez drugie pokolenie Młodej Polski; odkrywca i wydawca Norwida, acz z wiekiem coraz bardziej opieszały w publikowaniu ineditów poety (o co oskarżał go publicznie J. Braun), będących w jego posiadaniu; zarówno jego edycja pism Norwida, jak – największe dokonanie jego życia – miesięcznik artystyczno-literacki Chimera (1901-07) – stanowią szczytowe osiągnięcie polskiej sztuki edytorskiej pod względem elegancji i wytworności; od 16 I do 26 XI 1919 minister kultury i sztuki (w gabinetach I.J. Paderewskiego i L. Skulskiego); członek Polskiej Akademii Literatury od jej powstania (1933); kawaler Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą OOP, Legii Honorowej, belgijskiego Orderu Leopolda i czechosłowackiego Orderu Białego Lwa.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
