Sykstus V
425 lat temu, 27 sierpnia 1590 roku zmarł w Rzymie, w wieku 68 lat (ur. 13 XII 1521), Sykstus V [Xystus Quintus; właśc. Felice Piergentile vel Felice Peretti di Montalti OFMConv], duchowny i teolog, 227. papież Świętego Kościoła Rzymskiego; pochodził z biednej rodziny chłopskiej, wychowany przez wuja – franciszkanina konwentualnego, sam wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w 1533 roku; studiował na uniwersytetach w Bolonii i Ferrarze, uzyskując w 1548 doktorat ze św. teologii; w 1547 otrzymał święcenia kapłańskie; w latach 1557-60 był inkwizytorem generalnym w Wenecji, a w 1566 został wikariuszem generalnym zakonu franciszkanów, otrzymują jednocześnie sakrę biskupią; 17 V 1570 papież św. Pius V mianował go kardynałem; w latach 1571-77 był biskupem Fermo; w Kurii Rzymskiej pracował w dwu kongregacjach: ds. Biskupów i Indeksu; po śmierci Grzegorza XIII wybrany jednogłośnie na papieża 24 IV 1585; jego stosunkowo krótki pontyfikat był wybitny pod każdym względem: papież kontynuował energicznie reformy zalecone przez Sobór Trydencki; zreformował Kurię Rzymską, tworząc 15 kongregacji (w tym Kongregację Obrzedów, amjąca strzec czystości liturgii), oraz Kolegium Kardynalskie, ustalając maksymalną liczbę kardynałów na 70 (6 kardynałów biskupów, 50 kardynałów prezbiterów i 14 kardynałów diakonów) – czego przestrzegano do 1958 roku; jego zasługą było wydanie dobrego tekstu Septuaginty, nie zyskała natomaist uznania jego redakcja Wulgaty; ogłosił Doktorem Kościoła św. Bonawenturę; w nadziei na krucjatę antyturecką i wyzwolenie Węgier wspierał Stefana Batorego i i Zygmunta III Wazę; na Zachodzie wspierał hiszpańskiego króla Filipa II oraz Ligę Katolicką we Francji, karcił natomiast cesarza Rudolfa II za pobłażliwość dla protestanckich heretyków; ustanowił dodatkowe trybunały inkwizycyjne, bezwzględnie rozprawił się z przestępczością w Państwie Kościelnym, wysyłając na szubienice nawet niegodnych mnichów i ich kochanki, czym zyskał sobie przydomek „żelaznego papieża”; uporządkował finanse Watykanu, upiększył Rzym, przebudowując Pałac Laterański oraz rozbudowując Watykan i Kwirynał; ukończył kopułę Bazyliki św. Piotra (wg projektu Michała Anioła), wystawił nowy gmach dla Biblioteki Watykańskiej, położył fundament pod Schody Hiszpańskie, połączył szerokimi traktami wszystkie cztery bazyliki; restaurował Kolumnę Trajana i Kolumnę Antonina, poświęcając jej św. św. Piotrowi i Pawłowi.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
