Pieróg: Anioły- czyli o hierarchii niebiańskiej

Prawda o istnieniu bytów anielskich zakorzeniona jest w chrześcijaństwie od początku jego istnienia. Ma stałe miejsce w Starym Testamencie i w nauczaniu Jezusa Chrystusa i Apostołów. W Piśmie Świętym wyraz anioł ( z gr. angelos – posłaniec, zwiastun) występuje ok. 313 razy, nie wliczając w to określeń pokrewnych i imion własnych archaniołów. Nie dziwi więc fakt, że tematem angelologii zajęli sie wybitni teologowie: Orygenes, Tertulian, Grzegorz z Nazjanzu, Bazyli Wielki, Ambroży, Augustyn, Pseudo-Dionizy, Grzegorz Wielki czy wreszcie twórca nauki o aniołach – doktor anielski, Tomasz z Akwinu.           Św. Tomasz z Akwinu powiadał, że różnice między aniołami są tak wielkie, że zachwycić mogą nawet samego anioła.

Anioły jako duchy czyste, podlegają Hierarchii Niebieskiej. Wyróżniamy Chóry Anielskie: a) Serafini, b) Cherubini, c) Trony, d) Panowania, e) Mocarstwa, f) Potęgi czyli Władze, g) Księstwa, h) Archaniołowie, i) Aniołowie; dalej o różności Ich i stosunkach do ludzi (3), a także: k) Anioł Wcielenia, l) Aniołowie Męki Pana Jezusa, m) Aniołowie Stróżowie, n) Aniołowie Sądu, o) Aniołowie Najświętszego Sakramentu.

Aniołowie otaczają Tron Boży, nieustannie oglądają Oblicze Boga, co jest dla nich źródłem nieustannego szczęścia i rozkoszy. Są najwierniejszymi sługami Bożymi, wysławią świętość, mądrość i inne nieskończone doskonałości Boga. Kościół, Pismo Święte i Tradycja naucza nas że aniołowie są duchami, stworzone po by lepiej poznawać niż my ludzie, światło Boga. Im bardziej kto jest wyswobodzony z materii i ciała tym jego widzenie jest jaśniejsze, a pojęcie czystsze. Istota ludzka ma ciało, a więc jest zblizona do ziemi, Aniołowie zaś są bliżej Boga i wymaga to by byli zupełnie duchowi. Ich liczba jest bardzo wielka. Prorok Daniel w widzeniu Nieba powiada: "Tysiąc tysięcy służyło Mu, a po dziesięć tysięcy kroć sto tysięcy stało przed Nim”.

Św. Tomasz wraz z św. Dionizem Aeropagitą dokonał podziału Aniołów na trzy wielkie i święte oddziały, czyli hierarchie, a każdą z tych trzech hierarchii podzielił na trzy wielkie chóry. Klasyfikacja ta jest zgodna ze świadectwem św. Pawła z Tarsu, z Pismem Świętym i z modlitwami jakie Kościół zatwierdził na uroczystość Wszystkich Świętych. A to w następującym porządku są Aniołowie, Archaniołowie, Trony, Panowania, Książęta, Władze, Potęgi, Cherubini, Serafini. Trzy hierarchie, trzy chóry w kazdej hierarchii odpowiadają Trójcy Świętej, dla której chwały są stworzone. Doktor Anielski nie poprzestaje na tym zróżnicowaniu. Mówi, ze każdy chór ma swój podział, porządek najwyższy, średni i najniższy i w każdym występują niezlicozne różnice. Ta odmienność między Aniołami jest niezwykła i wielka, może zachwycić umysł nawet anielski.

Pierwsza Hierarchia trzech Zastępów Anielskich

–  Serafini z hebrajskiego "Seraphim" wyraz oznacza: płomienny, gorejący, ognisty, pełen blasku, jasności, światła; nadto, użyty w Piśmie Św. oznacza mnogość: który jest najpierwszym i najbliżej Boga postawionym, tak mówiąc: "Widziałem Pana siedzącego na stolicy wysokiej, wyniosłej, a Serafini stali przed Nim".  Pojawiają się z sześcioma skrzydłami, dwa skrzydła przykrywają ich twarze, dwa okrywają ich stopy, a za pomocą dwóch latają. Serafini są ognistymi Aniołami z najwyższego na tej drabinie chóru anielskiego. Wg św. Tomasza z Akwinu ich przymiotem jest to, iż górują miłością nad innymi chórami. Otaczają Tron Chwały nieprzerwanie śpiewając tzw. Trisagion (Sanctus, Santus, Sanctus). Ich miłość jest czynna, ognista, przenikająca, oczyszczająca.

– Cherubini, z hebrajskiego "Cherubim",  oznacza pełność wiedzy oraz mnóstwo i wielość tego Chóru Aniołów. "Postawił Pan przed rajem rozkoszy Cherubim  i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi drzewa żywota”. Cherubini przewyższają inne Chóry Anielskie w wiedzy i znajomości. Uważa się również, że są one Tronem Boga (Iz 37,16). Prorok Ezechiel, opisując widzenie Cherubinów, powiada: "Wszystko ich ciało, szyja, ręce i otaczające ich dokoła skrzydła, pełne były oczów". To znaczy, że wszystkie Ich władze skierowane są na widzenie, poznawanie drogi żywota, że są okoleni światłością, jasnością; że w nich, jakby w zwierciadle, piękność Boga odbija się i lśni.

-Trony są ostatnim chórem w hierarchii, wyróżniają się uległością i poddaniem Woli Bożej. Przyjmują najchętniej wszystkie Wyroki Boże. To ich błogosławieństwo aby czynić wszystko co chce Najwyższy. Pismo Święte wspomina o tym Chórze Anielskim – "W Chrystusie wszystko stworzone i Trony".

Druga Hierarchia trzech Zastępów Anielskich

– Panowania, Duchy te odznaczają się wielką gorliwością aby Królestwo Boże coraz bardziej się rozszerzało i nieustannie kwitło. Jest to znamię, o które Boski nasz Zbawca co dzień modlić się zalecił w modlitwie, której sam nauczył: "Ojcze nasz… przyjdź królestwo Twoje". Aniołów tego chóru pożera gorliwość, aby Bóg wszędzie panował. Pismo Święte wyraznie mówi o tym chórze : "Chrystus nad wszelakie Księstwa, Panowania". Chór ten przez swą gorliwość o chwałę Bożą  jest opiekunem apostolstwa i misji.

–Mocarstwa, Chór mocarstw zajmuje średnie miejsce między wszystkimi chórami, cztery jest wyższe, cztery niższe. O tym Zastępie wspomina Święty Piotr (1P 3, 22) gdy mówi o Jezusie, odnosząc się do dobrych aniołów "gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce", oraz Święty Paweł (Ef 1, 20-21) gdy odnosi się do nich, kiedy mówi "ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem". Moce odznaczają się siłą, męstwem, świętością, wytrwaniem. Wyraz "Virtutes", jakiego Pismo Św. używa na oznaczenie Zastępów tego V-go Chóru Anielskiego, nie tylko wyraża moc i siłę, ale i cnotę i świętość. Pseudo-Dionizy mówił, że wyższe zastępy przepełniają i oświecają zastępy niższe.

–Potęgi, Władze, Zwierzchności – Pismo Św. wspomina o tym Chórze Anielskim, mówiąc: "Chrystus nad wszelkie Potęgi i Władze". Aniołowie tego Chóru otrzymali władzę osłaniania i bronienia ziemi i ludzi przed mocami piekielnymi. Piekło występuje ze złością i nienawiścią, Potęgi uświerzają te zamachy swą łagodnością i słodyczą. Swą potęgą nie tylko same ku Bogu się podciągają, ale inne Anioły ku niemu pociągają.

Trzecia Hierarchia trzech Zastępów Anielskich

-Księstwa( Zwierzchności)– najniższa Hierarchia Niebian. Pismo św. wyraźnie wspomina o tym Chórze Anielskim, mówiąc: "Chrystus głowa wszelkiego Księstwa". Wg św. Tomasza to anioły z tego Zastępu kierują konkretnymi państwami i narodami sprawując nad nimi pieczę. Ich nazwa pochodzi stąd, iż wzniosłe cechy Książąt, cnoty i piękno czyni godnymi zajmować pierwsze miejsce ten Chór Anielski w trzeciej hierarchii. Znamię, jakie naznacza temu chórowi św. Tomasz i św. Dionizy, jest wielka czystość intencji, przez którą wszystką swą cudną ozdobę, wszystkie doskonałości, działania odnoszą do Boga. Apostoł narodów o tym Chórze powiada: "Wiadoma Księstwom na Niebiosach przez Kościół rozliczna mądrość Boża" . Z tych słów wyprowadza się wniosek, że ten Chór zajmuje się Kościołem Bożym na ziemi i Papiestwem.

–Archaniołowie zajmują pośrednie miejsce między Książetami a Aniołami. Odgrywają dużą rolę w posłannictwie między Bogiem a ludźmi, oznajmiając ludziom wielkie rzeczy. Imiona archaniołów w oryginalnym brzmieniu kończą się wyrazem El, który oznacza Boga. Imiona trzech Archaniołów wyczytujemy wyraźnie wymienione w Piśmie Św. W tych imionach jest wyrażone znaczenie i godność Archaniołów; Michał znaczy: "Któż jako Bóg", Gabriel: "Potęga Boga", św. Rafał: "Uzdrowienie Boże". Bóg jest wpisany w ich imiona, a zatem i w ich naturę. Mają istnieć dla Boga i przed obliczem Boga. Michał jest Księciem Aniołów który dzierży klucze do nieba. Jest Aniołem sądu i Bożych kar. Według podań, po buncie Lucyfera i części aniołów, to właśnie Michał z okrzykiem "Któż jak Bóg" wypowiedział wojnę upadłym aniołom. Po zwycięstwie nad zbuntowanymi duchami, św. Michał Archanioł został wodzem zastępów niebieskich. Gabriel ukazywał się Danielowi i wyjasniał proroctwa o Mesjaszu. Ogłosił Maryi, że zostanie Matką Boga oraz przekazał słowa „Pozdrowienia Anielskiego”. Archanioł Gabriel ukazał się w snach św. Jóżefa powiadamiając go o macierzyństwie Maryi, a pózniej ostrzegając przed Herodem. Archanioł Rafael jest wspomniany jedynie w Księdze Tobiasza, gdzie ukazuje się jako mężczyzna. Ratuje Tobiasza w kryzysowych sytuacjach. Po dokonaniu dzieła św. Rafał odsłania, kim naprawdę jest: "Ja jestem Rafał, jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański" (Tb 12,15).

– Aniołowie to ostatni chór ostatniej hierarchii. "Aniołom swoim rozkazał Pan o tobie, aby cię strzegli we wszystkich drogach Twoich". Bóg przydziela kazdemu człowiekowi Anioła Stróża aby nam fizycznie i duchowo przewodniczyli. Wielu Świętych widziało swoich Aniołów Stróżów i rozmawiało z nimi. Jeżeli Bóg posyła Aniołów Stróżów, to nie po to by byli sługami grzeszników ale by byli przewodnikami, mistrzami, opiekunami. Anioły służą człowiekowi, – ale w pierwszej kolejności służą Bogu – pomagając w Jego zbawczych planach względem rodzaju ludzkiego.

Sancte Michael Archangele, defende nos in proelio; contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium. Imperet illi Deus; supplices deprecamur: tuque, Princeps militiae caelestis, Satanam aliosque spiritus malignos, qui ad perditionem animarum pervagantur in mundo, divina virtute in infernum detrude. Amen

Magdalena Pieróg

Kategoria: Inni autorzy, Publicystyka, Religia, Wiara