Piast: Sjonizm i jego partje
Walki żydowsko-arabskie w Palestynie oraz rosnący w Europie antysemityzm wzbudzają i wśród chrześcijan zainteresowanie życiem politycznem żydowstwa sjonistycznego. W Palestynie żydzi bynajmniej nie tworzą jednolitego obozu, lecz dzielą się na partje nieraz się namiętnie zwalczające. Ponieważ działalność partyj żydowskich nie ogranicza się bynajmniej do terenu Palestyny, lecz obejmuje wszystkie kraje, w których żyją żydzi-sjoniści, a dziś nieomal wszyscy żydzi są wyznawcami sjonizmu lub jego sympatykami, przeto nie od rzeczy będzie zaznajomić chrześcijan o partjach i kierunkach politycznych w łonie ruchu sjonistycznego. Polaka to tem więcej interesować musi, ponieważ jego ojczyzna ma ten wątpliwy przywilej posiadania największego procentowego skupienia żydów. Dziś wśród walki o wyzwolenie naszego życia gospodarczego i kulturalnego z pod wpływów żydowskich i na łamach prasy polskiej czytamy o Mizrachi, chalucim, o rewizjonistach i t. d., ale mało jest Polaków, którzy wiedzą, co te nazwy oznaczają.
Mizrachi jest partją żydów prawowiernych, których nazywa się także ortodoksami. Oficjalnie partja ortodoksów założona została w 1902 r. w Wilnie. Ich pojęcie sjonizmu oznacza nietylko powrót żydów do Palestyny, lecz także powrót do religji i kultury żydowskiej. A więc powrót do wiary opartej na pięcioksięgu Mojżesza, przestrzeganie jego przepisów i używanie języka hebrajskiego. Ich hasłem jest: „Palestyna dla Izraela żyjącego według izraelskiego zakonu”.
Federacja żydowskich robotników jest ruchem radykalno-socjalistycznym w łonie sjonizmu. Partja ta została założona w grudniu 1920 r. W Palestynie do niej należy przeszło jedna trzecia część żydów. Główne środowiska tego ruchu znajdują się w Tel-Awiwie i w Haifie. Wydział wykonawczy sjonistyczny określa warunki osiedlenia się robotników na ziemi, a Federacja otacza ich opieką. Szczególnie opiekuje się sjonistyczną młodzieżą socjalistyczną, t. zw. chalucim. Organizacja tej młodzieży składa się z zapaleńców obojga płci, którzy stanowią niejako kadry pionierów kolonizacyjnych. Osady przez nich tworzone są oparte na podstawie ustroju socjalistycznego. Jako ugrupowanie socjalistyczne odrzucają religię Mojżeszową, hołdując materjalistycznemu pojmowaniu dziejów, ale są nacjonalistami i kształcąc swoich zwolenników w hebrajszczyźnie, uczą ich historji żydowskiej. Ideałem ich jest państwo żydowsko-socjalistyczne. Oprócz organizacji socjalistycznej istnieje w Palestynie także ruch komunistyczny, który organizuje się w związkach zwanych Kurezot. Powszechną jest skarga, że zarówno młodzież socjalistyczna jak komunistyczna bardzo często sprzeniewierza się swym programom i organizacjom, zaniedbuje lub porzuca swoje zajęcia i siedziby i szuka szczęścia w handlu.
Wodzem t. zw. rewizjonistów jest żyd rosyjski Włodzimierz Żabotyński, przybywający od czasu do czasu także do Polski. Ruch rewizjonistyczny powstał w 1923 r. Rewizjoniści pierwotnie żądali powrotu do sjonizmu takiego, jak go pojmował jego twórca Hercl. Później wypracowali sobie własny polityczny, gospodarczy i socjalny program, przyjęty przez czwarty światowy kongres rewizjonistów, który odbył się w 1930 r. w Pradze. Rewizjoniści dążą przedewszystkiem do zbudowania samodzielnego państwa i zwracają się ostro przeciwko tym państwom, którzy nie wierzą w państwowość żydowską a chcą, by ruch sjonistyczny był tylko ruchem gospodarczym, socjalnym i kulturalnym, a nie politycznym.
Rewizjoniści dążą do tego, by w Palestynie żydzi osięgli większość i po obu stronach Jordanu stworzyli niezależną żydowską republikę. Obliczają, że o ile rok rocznie przybędzie do Palestyny po 40.000 żydów, to za lat 25 żydzi będą tam mieli większość. Aby wcielić do przyszłej republiki żydowskiej i kraje zajordańskie, musiałoby przybywać do Palestyny rocznie po 50-60.000 żydów. Jako podstawę kolonizacji żydowskiej rewizjoniści uważają samowystarczalne małe gospodarstwa, oparte na własności prywatnej. Taki samodzielny osadnik jest najpewniejszym pionierem i żołnierzem przyszłej niezależnej republiki żydowskiej. Od Anglji domagają się, aby ułatwiła imigrację żydowską i prowadziła taką politykę w Palestynie, któraby przygotowywała przyszłą republikę żydowską. Stosunek rewizjonistów do rządu angielskiego jest nieraz naprężony. Rewizjoniści oskarżają Anglików, że nie spełniają swych zobowiązań i wskutek tego tracą prawo do sprawowania mandatu palestyńskiego. Żabotyński wiele uwagi poświęca wychowaniu fizycznemu i przysposobieniu wojskowemu młodzieży żydowskiej nietylko w Palestynie, ale w innych krajach, a szczególnie w Polsce. Socjalistyczni sjoniści nazywają rewizjonistów faszystami.
Oczywiście, że obok tych 3 partyj istnieją jeszcze sjoniści do żadnej z nich nie należący. Jedna część ich głosi, że w Palestynie żydzi mogą żyć spokojnie obok większości arabskiej. Druga żąda nieograniczonego prawa dla imigracji żydowskiej, nie pytając się o to, czy znajdą utrzymanie, i bez względu na prawa i interesy ludności arabskiej. Żydzi, należący do partyj politycznych, wysyłają swoich delegatów na kongresy sjonistyczne. Starzy osadnicy żydowscy, nie należący do partyj politycznych, stronią od tych kongresów i od polityki i pragną żyć w zgodzie z arabskimi tubylcami. Sjonistów nazywają Anglikami, Niemcami, Polakami i t. d. a odmawiają im praw prawdziwych Palestyńczyków. Zdaniem ich wszyscy żydzi, którzy chcą w Palestynie żyć i zarabiać na chleb, muszą się stać przedewszystkiem Palestyńczykami. Ci żydzi ostro przeciwstawiają się szczególnie Federacji robotników żydowskich i występują przeciwko jej żądaniu, aby żyd zatrudniał tylko robotników żydowskich. Ci żydzi stoją na stanowisku, że pracodawca żydowski ma prawo wynajmować robotników bez względu na ich wyznanie i narodowość i mieć na względzie tylko interes gospodarczy.
Nam Polakom może być obojętne, jak się żydzi w Palestynie urządzą. Nasz interes narodowy wymaga, abyśmy naszym żydom ułatwiali wychodźtwo czy to do Palestyny czy gdziekolwiekbądź. Nie możemy dopuszczać do tego, aby żydzi na żywem ciele Polski robili swoje doświadczenia sjonistyczno-polityczne i kosztem interesów polskich budowali swoją republikę.
Piast/ 26.07.1936/ Kraków/ Rok 24, Nr 30
Kategoria: klasyki
Interesujący suplement do tego wpisu, warto przeczytać:
http://ruch-obywatelski.com/wydarzenia-na-swiecie/herezja-6-milionow-ktora-wykonczy-zydow/
Pozdrowienia – WLL