OSWALD z NORTUMBRII
5 sierpnia 642 roku zginął pod Maserfield (wal. Maes Cogwy, Walia), w wieku ok. 38 lat (ur. ok. 604), Św. OSWALD z NORTUMBRII [Saint Oswald of Northumbria], od 634 król anglosaskiej Northumbrii, powstałej ze zjednoczenia królestw Bernicji i Deiry; jego ojcem był król Bernicji Etelryd (Ethelfrith), który w 604 najechał i podbił Deirę, gdzie też urodził się Oswald; po powstaniu Brytów, w wyniku którego zginął jego ojciec (616), gdy władzę objął św. Edwin z dynastii deiryjskiej, a następnie Caedwall (Cadwallon), musiał się ukrywać wraz z matką i braćmi u Szkotów, m.in. na wyspie Jona; w tamtejszym klasztorze przyjął chrzest; po zamordowaniu jego dwóch jego braci powrócił do Northumbrii i w bitwie pod Hewenfeld (634) pokonał Caedwalla, a następnie został ukoronowany i wprowadził w kraju chrześcijaństwo; poślubił Cyneburgę, córkę Cynegilsa, władcy Wesseksu, który również się ochrzcił; przez kilka lat był najpotężniejszym królem na wyspie, a opat Jony, św. Adomnán, opisuje go jako „wyświęconego przez Boga na cesarza całej Brytanii”; Beda chwali go za bycie wielkim jałmużnikiem i twierdzi, że jego dłoń i ramię nie podległy rozkładowi po śmierci; zginął w bitwie (prawdopodobnie pod Oswetry) z pogańskim władcą Mercji Pendą; po jego śmierci Northumbria na pewien czas popadła ponownie w pogaństwo, lecz chrześcijaństwo przywrócił ostatecznie brat Oswalda – Oswiu, który w 654 ponownie zjednoczył Bernicję z Deirą; kult jego relikwii był bardzo silny w średniowieczu i wykroczył nawet poza Anglię; jest on patronem angielskiej rodziny królewskiej, krzyżowców oraz żniwiarzy.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
