Miguel Vaz de Almada
100 lat temu, 11 grudnia 1916 roku zmarł w Paço de Lanheses (Minho), w wieku 56 lat (ur. 27 VI 1860), Miguel Vaz de Almada, 16.º hr. (earl, conde) de Avranches (tytuł nadany w 1445 jego przodkowi Álvarowi Vaz de Almada w Westminsterze przez Henryka VI Angielskiego), miał także prawo do portugalskiego tytułu 4.º hr. de Almada, lecz nie chciał starać się o jego potwierdzenie przez „konstytucyjnych” uzurpatorów z Domu Braganza-Sachsen-Koburg Gotha; potomek starego rodu, syn 3.º hr. de Almada (Lourenço José Maria Boaventura de Almada Cyrne Peixoto, 1818-1874), który na czele stworzonego własnym sumptem oddziału Ochotników Królewskich kontynuował partyzancką walkę zbrojną z liberałami nawet po kapitulacji (1834) Michała I (Dom Miguel) w Évoramonte; ziemianin i działacz gospodarczy, polityk legitymistyczny (miguelista); wielki właściciel ziemski, złożonych głównie z winnic, założyciel (1908) Związku Winogrodników Portugalskich, kierownik Syndykatu Rolniczego w Viana de Castelo, propagator mutualizmu (pomocy i ubezpieczeń wzajemnych), konfrater kilku bractw religijnych, od 1901 wiceprzewodniczący Centrum Narodowego w Viana de Castelo, skupiającego nacjonalistów i katolików społecznych; jeden z przywódców Partii Legitymistycznej; w 1886 był jednym z fundatorów Pomnika Odnowicieli [Niepodległości] z 1640, lecz uchylił się od uczestnictwa w jego odsłonięciu, żeby nie występować obok »Ludwika I«; od 1899 był namiestnikiem (lugar-tenente) króla z prawa Michała II (Dom Miguel Januário, 1853-1927), lecz w 1912 sygnował w jego imieniu niefortunny dynastyczny Pakt z Dover pomiędzy Michałem II a (już pozbawionym tronu przez rewolucję październikową 1910 i wygnanym) »Emanuelem II« (Dom Manuel), który wprawdzie uznawał sukcesję syna Michała II – Dom Duarte Nuno (1907-1976), ale jako „następcy” Dom Manuela, nie zaś sukcesora swojego ojca i dziadka.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
