Jan Dobraczyński
5 marca 1994 roku zmarł w Warszawie, w wieku 83 lat, Jan Dobraczyński, pseudonim literacki Eugeniusz Kurowski, katolicki powieściopisarz, eseista, publicysta, dramaturg, scenarzysta i tłumacz; członek stowarzyszenia studenckiego Iuventus Christiana i Zrzeszenia Pisarzy Katolickich, działacz Stronnictwa Narodowego, współpracownik „Myśli Narodowej”, „Prosto z Mostu” i (poznańskiej) „Kultury”, żołnierz wojny polskiej 1939 roku (do stopnia generała brygady w s.s. awansowany w 1988 roku), od grudnia 1939 redaktor organu NOW i Zarządu Głównego SN „Walka”, w podziemiu redagował także „Sprawy Narodu” i „Głos Ojczyzny”; współpracownik Żegoty (uratował ok. 500-700 dzieci żydowskich), jako oficer NOW i AK brał udział w powstaniu warszawskim, m.in. jako kierownik BiP na Starym Mieście i na Mokotowie; w PRL zajmował postawę ultralojalistyczną, wiążąc się ze grupą B. Piaseckiego (1945-46 redaktor dziennika „Dziś i Jutro”, 1953-56 przejętego „Tygodnika Powszechnego”, współredaktor „Słowa Powszechnego”, „Kierunków” i „WTK”); z ramienia Stowarzyszenia PAX poseł na Sejm I (1952-56) i IX (1985-89) kadencji, członek prezydium FJN (1970-83), od 1980 wiceprezes Rady Naczelnej Zarządu Głównego ZBOWiD, od 1982 roku przewodniczący Tymczasowej Rady Krajowej a od 1983 do 1989 Rady Krajowej PRON, od 1983 także członek Krajowej Rady TPPR; członek ZLP (1966-70 – Zarządu Głównego), polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (od 1981 wiceprezes Oddziału Polskiego).
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
