Jakub Henryk Burboński
40 lat temu, 20 marca 1975 roku zmarł w St. Gallen (Szwajcaria), w wieku 66 lat (ur. 23 VI 1908), Jakub Henryk Burboński [franc. Jacques-Léopold-Isabelin-Henri-Alexandre-Albert-Alphonse-Victor-Acace-Pierre-Paul-Marie de Bourbon; hiszp. D. Jaime Leopoldo Isabelino Enrique Alejandro Alberto Alfonso Víctor Acacio Pedro Pablo María de Borbón y Battenberg], infant Hiszpanii, książę Segowii i Toledo, diuk Andegawenii; drugi syn „konstytucyjnego” króla de facto Hiszpanii 1886-1931 «Alfonsa XIII», a od 1936 prawowitego króla Francji i Nawarry Alfonsa I, oraz Wiktorii Eugenii Battenberg; z powodu kalectwa (był głuchoniemy, co jednak nie przeszkodziło mu opanować kilku języków) został zmuszony do zrzeczenia się sukcesji hiszpańskiej (do której zresztą linia ta, jako uzurpatorska, i tak nie miała prawa) na rzecz swojego młodszego brata, Jana hr. Barcelony (ojca «Jana Karola I» i dziadka «Filipa VI»); z chwilą śmierci swego ojca (28 II 1941) stał się Głową Domu Burbońskiego oraz prawowitym królem Francji i Nawarry, oficjalnie afirmując swoje prawa 20 VII 1946; przyjął imię Henryka VI, chociaż według francuskiego prawa zwyczajowego winien być Jakubem II, oficjalne dokumenty podpisywał jednak jako Jacques-Henri; swoim oficjalnym reprezentantem we Francji mianował ks. de Bauffremont; od 1952 roku corocznie przewodniczył uroczystościom żałobnym w Paryżu w rocznicę zamordowania Ludwika XVI (21 stycznia); w 1964 roku przybrał także tytuł księcia Madrytu, podnosząc tym samym pretensje do tronu hiszpańskiego w sukcesji karlistowskiej, lecz w 1969 roku zrzekł się ich w telegramie do gen. F. Franco na rzecz Juana Carlosa; ojciec Alfonsa II (1936-1989) i dziadek Ludwika XX (ur. 1974).
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
