Henri Ghéon
70 lat temu, 13 czerwca 1944 zmarł w Paryżu, w wieku 69 lat, Henri Ghéon [właśc. Henri Vangeon], dramaturg, poeta, powieściopisarz, nowelista, krytyk literacki, teoretyk teatru i biograf; z wykształcenia lekarz; wychowany w rodzinie katolickiej, w młodości stał się „pół-poganinem uprawiającym kult piękna we wszystkich postaciach” oraz uczestnikiem paryskiej cyganerii artystycznej; jako prozaik inspirował się „powieścią modernistyczną” w stylu A. de Villiersa de L’Isle-Adama i symbolizmem; wraz z A. Gide’m (z którym łączył go związek homoseksualny), J. Copeau i J. Schlumbergerem założył w 1909 roku słynny periodyk literacki La Nouvelle Revue Française; pod wpływem przeżyć związanych z opieką medyczną nad rannymi żołnierzami podczas I wojny światowej przeżył głębokie nawrócenie (poprzedzone odkryciem w 1912 roku sztuki religijnej Giotta i Fra Angelico), wracając do Kościoła w Boże Narodzenie 1915 roku, został tercjarzem zakonu dominikańskiego i stał się odtąd jednym z głównych twórców literatury katolickiej, zwłaszcza jako odnowiciel średniowiecznych gatunków dramatyczno-teatralnych (miraklu i misterium); pisał również biografie świętych, w tym Jana Marii Vianneya i Jana Bosko.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
