Frederic de Natal: Monarchia to codzienna walka (wywiad dla portalu MyslKonserwatywna.pl)
Zapraszamy do przeczytania wywiadu z Fredericem de Natalem – francuskim dziennikarzem wyspecjalizowanym w tematyce monarchii, redaktorem naczelnym gazety i portalu Revue Dynastie, autorem artykułów, audycji telewizyjnych i radiowych, a zarazem jednym z najbardziej aktywnych w Europie komentatorów życia rodzin panujących i niepanujących na całym świecie.
Pytania przygotowano na przełomie 2022 i 2023 roku, a opóźnienie w publikacji nastąpiło z przyczyn niezależnych od redakcji Myśli Konserwatywnej.
1/ Czy jesteś monarchistą? Jeśli tak, co poprzez to rozumiesz?
Cieszę się uznaniem jako międzynarodowy ekspert do spraw monarchii i chyba można mnie określić mianem monarchisty. Jestem zwolennikiem tej instytucji, która stanowi dla mnie symbol stabilności i obrony tradycji.
2/ Czy mógłbyś nam opowiedzieć o sobie i o swoich przekonaniach? Co cię ukształtowało i co miało największy wpływ na to kim jesteś?
Jestem raczej skromny. Unikam mówienia o sobie, ale dorastałem i pracowałem przez znaczną część życia na kontynencie afrykańskim, który poznałem od północnych aż po południowe krańce i który także może poszczycić się długą tradycją monarchiczną. Następnie, nim wróciłem do Francji, mieszkałem przez pewien czas w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych. Międzynarodowe doświadczenia pozwoliły mi otworzyć się na różne kultury, nauczyć się jak wybrnąć z kłopotliwych sytuacji i nie osądzać ich z manichejskiej perspektywy.
3/ Od czego zaczęło się twoje zainteresowanie tematyką monarchii?
Myślę, że moje zainteresowanie monarchiami i ich historią zawdzięczam głównie mamie i moim dziadkom. Dorastałem w cieniu świętego Ludwika, Napoleona, cesarzowej Sisi i Ludwika II Bawarskiego. Gdy byłem nastolatkiem zainteresowanie to nieustannie wzrastało, stając się obsesją. Czasami myślę, że zbyt dużą.
4/ Czy twoje postrzeganie monarchii uległo zmianie odkąd bardziej zainteresowałeś się tym tematem?
Tak, oczywiście. W młodości mamy tendencję do idealizowania. Gdy stajesz się dorosły, rzeczywistość ulega weryfikacji i czasami prowadzi do rozczarowania. Mimo tego niezmiennie wierzę, że monarchia stanowi najlepszą drogę dla krajów Europy.
5/ Czy mógłbyś opowiedzieć o początkach pracy dziennikarskiej?
Zacząłem od publikowania w sieci materiałów na temat różnych monarchii afrykańskich, a następnie wziąłem udział w forum organizowanym przez ruch Support Your Local Monarch (SYLM). Zespół redakcyjny był pod wielkim wrażeniem wiedzy jaką posiadam i postanowił stworzyć webinar poświęcony monarchiom z całego świata. Zacząłem dla nich pisać, a później zauważył mnie dziennikarz i historyk Philippe Delorme, który doprowadził mnie do magazynu Point de Vue. Tak zaczęła się moja kariera, którą prowadzę już od blisko dwóch dekad.
6/ Jak to jest być monarchistycznym dziennikarzem we Francji? Czy takie treści są popularne w kraju? Monarchia pozostaje we Francji tematem niszowym, a może przedostaje się do głównego nurtu?
Francuzi mają skomplikowany stosunek do monarchii. Przyczyniła się do tego zwłaszcza nasza rewolucyjna historia. Są to sprawy rzadko omawiane we Francji i przy nielicznych okazjach. To rozdziera serce, zwłaszcza, że niektóre, otaczające nas kraje europejskie pozostają monarchiami lecz pomimo skomplikowanego dziedzictwa Francji i stosunku do monarchii król wciąż fascynuje Francuzów. Podczas ceremonii pogrzebowej królowej Elżbiety II wydarzenia śledziły miliony Francuzów. Jest to dowód na to, że wciąż istnieje pewne przywiązanie. Nawet jeśli w 1794 roku królowi Ludwikowi XVI ścięto głowę, „Francji brakuje króla” – jak stwierdził prezydent Emmanuel Macron.
7/ Czy dziennikarstwo monarchistyczne można traktować jako zawód? Czy stanowi ono twoje główne źródło dochodu?
Tak, oczywiście. Współpracuję z wieloma czasopismami poświęconymi monarchii, historii i polityce.
8/ Jako dziennikarz masz kontakt z koronowanymi głowami i arystokracją. Czy mógłbyś o nich opowiedzieć? Jakieś anegdoty, ciekawe bądź niecodzienne wydarzenia? Jakie rodziny bądź osoby najbardziej cenisz?
Tak, mam z nimi częsty kontakt lecz nie nadużywam tego przywileju. Takie spotkania zawsze wywierają na człowieku wrażenie ponieważ masz przed sobą żywą historię, ilustrację wielkich zdarzeń, czasami także z ciemnymi kartami. Cenię wszystkie rodziny królewskie i książęce, bez wyjątku.
9/ Jakie są reakcje na twoją działalność we Francji? Ludzie są zaskoczeni bądź zaintrygowani?
To zależy, niektórych to bawi, innych zaskakuje. Na ogół jednak moja działalność zawodowa spotyka się z pozytywnym odbiorem. Jestem dość rozpoznawalny wśród dziennikarzy.
10/ Czy mógłbyś nam opowiedzieć o powstaniu magazynu i portalu Revue Dynasties? Czy to było duże wyzwanie?
Tworzenie pisma jest bardzo trudnym zajęciem. Musisz pozyskać fundusze, a następnie złożyć zespół i nim zarządzać, pozyskując subskrybentów etc. Jest to zarazem bardzo ekscytujące, zwłaszcza jeśli nazwa twojego dzieła cieszy się dobrą reputacją. Poznałem niezwykłych książąt i księżniczki, a z częścią z nich nawiązałem autentyczną przyjaźń. Jestem bardzo dumny z pracy którą dotychczas wykonałem.
11/ Czy myślałeś nad wydaniem książki, w której podsumujesz zebrane dotąd spostrzeżenia?
Aktualnie nie mam tego w planach, ale pracuję nad książką o relacjach między monarchią a nazizmem.
12/ Jakie masz odczucia po ostatnich wyborach prezydenckich we Francji? Czy uważasz, że zwycięstwo kandydata określanego jako prawicowy (Le Pen, Zemmour) może wpłynąć na wzrost zainteresowania monarchią?
Niestety nie. Obecnie żaden kandydat na urząd prezydenta nie jest skłonny poprzeć przywrócenia monarchii, zwłaszcza że obecnie nie jest to kwestia szczególnie pilna. Jednakże, w otoczeniu wymienionych polityków znaleźć można wielu monarchistów. Sondaż przeprowadzony w 2017 r. wykazał, że 17% Francuzów pozytywnie zapatruje się na przywrócenie monarchii.
13/ Co sądzisz o V Republice Francuskiej?
Została stworzona dla króla. Co więcej, generał de Gaulle jeszcze w latach 60. pragnął osadzić na tronie Henryka Orleańskiego, hrabiego Paryża. Projekt nie powiódł się z uwagi na opór części ważnych ministrów. Zmiana ustroju byłaby stosunkowo prosta gdyby taka była wola Francuzów.
14/ Niedawno zmarła Elżbieta II, która zasiadała na tronie Wielkiej Brytanii. Jak się do tego odnosisz? Czy uważasz, że to wydarzenie wpłynie na popularność monarchii w Europie?
Byłem jedną z pierwszych osób które ogłosiły śmierć królowej we francuskiej telewizji. Następnie relacjonowałem pogrzeb. To był niezwykły moment nasycony emocjami. Znałem Elżbietę II od zawsze i nie potrafiłem wyobrazić sobie dnia, w którym ta drobna kobieta z sercem na dłoni zamknie oczy na zawsze. Z dumą komentowałem jej pogrzeb w telewizji.
To wydarzenie wzmocni ideę monarchiczną. Królowa ucieleśniała monarchię w jej tradycjach, symbolice i potędze, była obrazem pewnej stabilności, skałą dla swojego narodu, naturalnym arbitrem. Monarchie pozostają wyspami nadziei, długoterminową wizją przyszłości, której republiki nigdy nie zapewnią.
15/ Czy masz jakieś przewidywania dotyczące panowania Karola III?
Biorąc pod uwagę wiek i stan zdrowia, który pozostaje niepokojący, jego panowanie będzie z pewnością krótkie i pełne komplikacji. Tendencje republikańskie w krajach Wspólnoty Narodów i rodzinne waśnie mogą pochłonąć jego uwagę, stając się kolejnym rozdziałem historii monarchii brytyjskiej.
16/ Czy uważasz, że istniejące monarchie będą coraz bardziej postępowe? Aa może czeka nas renesans przywiązania do religii, tradycji i dawnych obyczajów?
Siła monarchii polega na dostosowaniu się do otaczającego świata celem zachowania równowagi. Świat się zmienił wraz z członkami rodów panujących – czasami na lepsze, czasami na gorsze. Trudno prognozować co się wydarzy, ale historia stanowi powtarzający się cykl. Nadejdzie czas, kiedy konserwatyzm zastąpi progresywizm.
17/ Czy mógłbyś wymienić monarchów których najbardziej cenisz?
Żywię głęboki podziw dla arcyksięcia Ottona z domu Habsbursko-Lotaryńskiego i jego działalności, respektem darzę Dom Pedro II z Brazylii, który zrozumiał, że konserwatyzm może, dla dobra ludu, korespondować z postępem. Czuję przywiązanie do króla Burundi Ntare V, które życie było nieustającym pasmem tragedii i oczywiście cenię wszystkich królów Francji, którym Francuzi zawdzięczają swój kraj pozostający wielką potęgą. Jak mówi przysłowie, „Królowie stworzyli Francję, Francja bez królów nie przetrwa”.
18/ Które kraje według ciebie mają obecnie największą szansę na przywrócenie monarchii?
Myślę, że najbliżej restauracji jest Nepal.
19/ Jak oceniasz wpływ Covid-19 na kondycję i popularność monarchii w Europie?
Monarchowie bardzo dobrze poradzili sobie z kryzysem, dzieląc troski ze swoimi narodami. Przynajmniej większość z nich. Podczas takich kryzysów monarchie pozostają bezpieczną skałą, na której ludzie poszukują schronienia.
20/ Co sądzisz o królu de iure Ludwiku XX?
Ludwik Bourbon jest księciem bardzo zaangażowanym w walkę o ochronę rodziny i zachowanie tradycji. Jest oddanym katolikiem, zwolennikiem monarchii konstytucyjnej i jest blisko partii VOX. Ma we Francji zwolenników, ale pozostają oni mniejszością wśród tutejszych rojalistów.
21/ Książę Jean z dynastii Orleańskiej bywa w Polsce postrzegany jako „mainstreamowy kandydat do tronu”. Czy faktyczne jest on tolerowany przez władze Republiki? Co o nim myślisz?
Jean z dynastii Orleańskiej to rozważny książę, który jest Francuzom bardzo dobrze znany. Wyraża gotowość do wstąpienia na tron i często zabiera głos w sprawach, które dotyczą Francuzów. Nie jest przychylny rządowi. Także jest katolikiem zaangażowanym w zachowanie tradycji i rodziny. Cieszy się poparciem większości francuskich ruchów monarchistycznych.
22/ Czy słyszałeś o polskich monarchistach? Czy znasz jakąś organizację?
Oczywiście, śledzę aktualności, piszę o tym i czytam polskie artykuły gdy tylko na nie natrafię. Tłumacz Google to umożliwia. Organizacja Monarchistów Polskich jest jedyną jaką znam.
23/ Czy kwestia monarchizmu polskiego, pozbawionego oczywistego kandydata na tron, bywa poruszana we Francji?
Musze cię rozczarować, ale nie. Francuzi wiedzą bardzo mało o Polsce, a jeszcze mniej o jej historii i polityce.
24/ Na zakończenie – czy jest coś, co chciałbyś przekazać polskim monarchistom?
Monarchia to codzienna walka. Nigdy nie wolno ci przestawać w nią wierzyć, a Bóg zrobi wszystko, co w jego mocy, by powróciła. Jestem pewien, że Polska pewnego dnia odzyska swojego króla. Niech Bóg będzie z Tobą! [ostatnie słowa po polsku].
Wywiad, tłumaczenie: Tomasz Goździk
Kategoria: Polityka, Publicystyka, Reportaż, Tomasz Goździk
