FERDYNAND I SPRAWIEDLIWY
600 lat temu, 2 kwietnia 1416 roku zmarł w Igualadzie k. Barcelony, w wieku 35 lat (ur. 27 XI 1380), FERDYNAND I SPRAWIEDLIWY vel Uczciwy [Fernando el Justo y el Honesto] z dynastii Trastámara, zw. także Fernando de Antequera (dla upamiętnienia chlubnej wyprawy zakończonej odbiciem z rąk Maurów tego andaluzyjskiego miasta), król Aragonii, Walencji, Majorki, Sycylii, Sardynii i Korsyki, książę Neopatrii i Aten, hrabia Barcelony i Roussillonu; był młodszym synem króla Kastylii – Jana I i jego żony, Eleonory Aragońskiej; w 1406 roku, po śmierci starszego brata – Henryka III Chorowitego, ogłosił się koregentem (wraz z królową-wdową – Katarzyną Lancaster) Kastylii podczas niepełnoletności swojego bratanka – Jana II; po bezdzietnej śmierci (1412) swojego wuja – króla Aragonii i Sycylii, Marcina I Ludzkiego, na mocy paktu z Caspe (pomiędzy reprezentantami stanów Aragonii, Katalonii i Walencji), został wybrany (spośród sześciu kandydatów) i proklamowany 26 VI 1412 królem (koronowany 11 II 1414 w Saragossie), zgodnie z aragońskim prawem sukcesyjnym (semisalickim, tj. preferującym najbliższych męskich krewnych poprzedniego władcy), na króla Aragonii i królestw z nią zjednoczonych; w trakcie tzw. wielkiej schizmy zachodniej udzielał zrazu wsparcia papieżowi „awiniońskiemu” Benedyktowi XIII (Aragończykowi Pedro de Luna), z którym spotkał się dwukrotnie osobiście, lecz wypowiedział mu posłuszeństwo po złożeniu wszystkich trzech konkurentów do tronu papieskiego przez sobór w Konstancji.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
