Falarica: Rzeczy ostateczne wg Biblii, Koranu i hadisów
Analizując chrześcijańskie oraz muzułmańskie nauczanie na temat rzeczy ostatecznych, można odnieść wrażenie, iż istnieją w tej kwestii spore podobieństwa. Wydaje się to tym bardziej prawdopodobne, że sami wyznawcy islamu próbują wmówić chrześcijanom, że Bóg obydwu religii jest tym samym Bogiem. Warto więc przyjrzeć się przekazom zawartym w źródłach tradycji muzułmańskiej – Koranie i hadisach, a następnie porównać je z odpowiednimi tekstami biblijnymi.
W jednym z hadisów znajduje się następujący zapis: „Abu Musa przekazał, że wysłannik Allaha powiedział: „Gdy nadejdzie Dzień Zmartwychwstania, wtedy Allah przydzieli każdemu muzułmaninowi Żyda lub chrześcijanina i powie: To jest twój ratunek przed ogniem piekielnym”(1).
Bóg islamu jawi się jako ten, który działa w sposób pozbawiony miłosierdzia (powinno mu zależeć na zbawieniu wszystkich stworzeń). Ponadto postępowanie Allaha odznacza się brakiem logiki (dlaczego na potępienie zostaną przeznaczeni Żydzi bądź chrześcijanie, skoro w innym tekście koranicznym Allah stwierdza, że w Dniu Sądu nie będą mieli powodu do obaw…). Według innego hadisu „(…) apostoł Allaha powiedział: „Gdy umrze muzułmanin, wtedy Allah, zamiast niego, wrzuci do ognia piekielnego Żyda lub chrześcijanina”(2).
Tekst biblijny ukazuje chrześcijańskiego Boga jako Tego, w którym należy pokładać nadzieję zbawienia – zarówno własnego, jak i całej ludzkości; stanowi również wezwanie do postawy pełnej ufności i zawierzenia. Przykładowo, w Ewangelii Łukaszowej (21, 25-28) czytamy: "<Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. (…) Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie>.". Chrystus wzywa do postawy pełnej nadziei związanej z nadchodzącym końcem wszelkiego zła i cierpienia.
Zgodnie z innym hadisem Aisza przekazała, że zmarło dziecko i powiedziała: „To dziecko jest szczęśliwe, ponieważ jest teraz rajskim ptakiem pomiędzy rajskimi ptakami". Na co Mahomet odparł: "Czy nie wiesz, że Allah stworzył niebo, piekło i stworzył ludzi do piekła i do nieba?”(3).
W innym hadisie czytamy: „Przekazał Abu Huraira: „Słyszałem Apostoła Allaha, który powiedział: „Dobre uczynki jakiejkolwiek osoby nie pomogą jej wejść do raju”. Towarzysze Proroka powiedzieli: „Nawet nie ty, o Apostole Allaha?” Powiedział: „Nawet nie ja sam. Chyba, że Allah okaże mi swoją przychylność i miłosierdzie. Tak więc bądźcie umiarkowani w swoich dobrych uczynkach i spełniajcie uczynki, które są w zakresie waszych możliwości”(4).
Z innego hadisu dowiadujemy się, że muzułmanin, który spędził całe życie pełniąc dobre uczynki, po śmierci dotrze do miejsca, w którym odległość między nim a rajem będzie wynosiła jeden łokieć i wtedy nagle to, co jest dla niego przeznaczone, przejmie kontrolę, w skutek czego ów człowiek zacznie się zachowywać jak ludzie, którzy za życia zaprzeczali istnieniu piekła i zostanie wtrącony do piekła. Natomiast ktoś, kto za życia był niedobrym muzułmaninem, po śmierci znajdzie się w odległości jednego łokcia od piekła, a wtedy to, co jest dla niego przeznaczone, przejmie kontrolę i zacznie się on zachowywać jak ludzie zasługujący na życie wieczne i wejdzie on do raju(5).
Allah po raz kolejny daje się poznać jako bóg nieprzewidywalny oraz działający w sposób całkowicie irracjonalny… Jeśli wszystkim rządzi kapryśny bóg, jakie znaczenie ma spełnianie dobrych uczynków, jaki jest sens w praktykowaniu islamu? Poza tym – po raz kolejny – widać sprzeczności pomiędzy wypowiedziami Mahometa; z jednej strony należy spełniać dobre uczynki, a z drugiej strony w zwycięży zasada predestynacji…
Natomiast w 1 Liście do Koryntian 1,7-8 znajdujemy zapewnienie o tym, że w dążeniu do zbawienia jesteśmy wspierani przez samego Boga: "Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa".
Wśród wielu fragmentów koranicznych przedstawiających sposób postrzegania Boga, znajduje się również sura 6,46: „Polega to (sprawdzian grobowy) na tym, że po pogrzebie zmarły jest wypytywany przez dwóch aniołów o jego Boga, wiarę i Posłańca. Allah wspomoże z całą pewnością mocnym słowem tych, którzy wierzyli, tak że oni się nie pogubią i odpowiedzą prawidłowo na postawione pytania (…)”. Tak więc Allah jawi się jako ten, dla którego kryterium dopuszczenia człowieka do raju stanowi poprawne udzielenie odpowiedzi na kilka pytań; co więcej, sam Allah wspomoże egzaminowanych. Jeśli więc muzułmanie dobrze zapamiętają odpowiedzi na trzy pytania, raj mają zagwarantowany…
Natomiast w Ewangelii wg św. Mateusza (25,31-46) znajdujemy konkretne przykłady uczynków, które w dniu Sądu będą przemawiały za bądź przeciwko ludzkiej duszy: "(…) Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; / byłem spragniony, a daliście Mi pić; / byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; / byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; / byłem chory, a odwiedziliście Mnie; / byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie (…)".
Wśród wielu koranicznych opisów raju obiecanego wiernych znajdujemy i taki: „I zaprawdę, bogobojnych czeka piękna przystań: Ogrody Edenu z otwartymi dla nich bramami. Leżąc tam wygodnie, proszą oni o owoce obfite i napój. I będą mieli dziewczęta o skromnym spojrzeniu, jednakowego wieku (…)” (sura 38, w. 49-53). Nawet pobieżna lektura owych wersetów pozwala stwierdzić, iż jest to dość uboga "oferta", że bóg powinien przygotować coś o nieskończenie lepszego, przekraczającego ludzkie wyobrażenia – jak stwierdza to krótko 1 List do Koryntian 2,9b: „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują".
Falarica
Przypisy:
1. Sahih Muslim, księga 37, hadis 6665.
2. Sahih Muslim, księga 37, hadis 6666.
3. Sahih Muslim, księga 33, hadis 6435
4. Sahih Al-Buchari, księga 70, hadis 577
5. Sahih Muslim, księga 33, hadis 6390
Kategoria: Publicystyka, Religia, Społeczeństwo
Niestety, slaby artykul. Przypomina argumentacje luteranow, ktorzy patrza tylko i wylacznie na swiete pismo bez zadnej reflekcji, albo nawet antychrzescijan mowiacych o tym, jak biblia wzywa np. do samookaleczenia. ("I jesli prawa twoja reka jest ci powodem do grzechu , odetnij ja i odrzuc od siebie" Mt 5:30)
Lepiej by bylo, gdyby autor czytelnikom przedstawil jeden aspekt szczegolowo, jak np. opis "raju" w islamie. Czy jest seksualny charakter islamskiego obrazu raju jego glowna cecha? Co o tym pisali imamowie? Wtedy mamy niezbite argumenty w dyskusjach.
Ciesze sie juz na kolejna probe.