Publicystyka
Długi Wiek XIX[1] zostanie zapamiętany w dziejach ludzkości jako czas wielkich rewolucji. Niektóre z nich, jak na przykład Rewolucja Francuska, burzliwe dążenia niepodległościowe w Ameryce Łacińskiej, Risorgimento, unifikacja Niemiec[2] czy Wiosna Ludów, niosły na swych sztandarach zburzenie dotychczasowego ładu, na którym opierał się tradycyjny świat ancien régime’u i wprowadzenie nowych prądów myślowych, politycznych, światopoglądowych czy […]
218 lat temu, 21 marca 1804 w fosie zamku Vincennes został rozstrzelany Ludwik Antoni de Bourbon-Conde, książę d'Enghien, ostatni męski potomek słynnego rodu Kondeuszy (Conde), stanowiącego młodszą gałąź panującej dynastii Bourbonów. Przyszedł na świat w rodowym zamku Chantilly, odbył tradycyjną edukację wojskową, a niedługo po wybuchu Rewolucji wyemigrował wraz z ojcem i dziadkiem do Belgii, […]
„Za czasów Licyniusza czterdziestu żołnierzy z garnizonu w Sebaście [Armenia] zostało wystawionych na zamarznięty staw za odmowę złożenia ofiary bożkom. Wszyscy wytrwali, oprócz jednego, którego zawiodła odwaga i który zginął w przygotowanej dla niego letniej wodzie. Ale ich strażnik, natchniony łaską, zajął jego miejsce i umarł razem z resztą, tak że nadal pozostało czterdziestu męczenników. […]
Umarł w tym samym momencie, kiedy jeden z naszych ministrów[1] wyjechał z Warszawy, aby udać się do Moskwy, a polityka polska jest we Francji przedmiotem dyskusji, która unaocznia, że jest ona dla nas tak samo mało zrozumiała, jak sam ów dyktator. Kim był Piłsudski? Być może człowiekiem, który znał swój kraj, to znaczy jego historię, […]
„Ćmiatło” to neologizm wymyślony przez Jacka Dukaja na potrzeby jego powieści pt. „Lód”. Oznacza przeciwieństwo światła, nie będące wszelako tożsame z ciemnością — ciemność jest bowiem jedynie brakiem światła, ćmiatło zaś stanowi w niej odrębną, samodzielną realność. Próba znalezienia pojęć korespondujących z tymi określeniami na gruncie filozoficznym i teologicznym zawiedzie nas w kierunku rozważań na […]
Podobno do narodów najbardziej nielubianych przez Polaków należą Czesi – jeden z naszych najbliższych sąsiadów. Polacy uważają Czechów za ludzi nieco pociesznych, w złym znaczeniu trzeźwych i praktycznych, tchórzliwych, bez polotu, bez fantazji, nudnych – czyli za przeciwieństwo tego, za co uważają siebie. Powinniśmy sobie pilnie uświadomić, że sami stworzyliśmy ten karykaturalny obraz, żeby przez […]
Pojęcie nowożytnego konserwatyzmu, podobnie zresztą, jak i jego nazwa, zjawiło się dopiero w początkach XIX stulecia. Nie chcę przez to powiedzieć, że i przedtem nie było prądów konserwatywnych w teorii i praktyce. Konserwatystą w swoich pojęciach, i to czystej wody, jest Jan Bodinus[1], najznakomitszy pisarz polityczny renesansu; konserwatystą jest Monteskiusz, konserwatystą jest Edmund Burke, aczkolwiek […]
Do pojęć, którymi uwielbiają szafować liberalni agitatorzy, należą „wolność słowa” i „wolność myśli”, względnie „wolność przekonań”. Choć koncepcje te przedstawiane są jako jedne z fundamentów świata demoliberalnego, ich realizacja ma charakter de facto fantomatyczny, a po przyjrzeniu się jej z bliska na hasła jego ideologów nie można już spojrzeć inaczej, niż jako na ponury żart. Nie tylko dlatego, […]
Mało znane jest zjawisko regalizmu mieszczańskiego w I Rzeczypospolitej, niekiedy zwanego także „plebejskim”, choć współcześnie to ostatnie pojęcie jest szersze, wykracza poza „Rzeczpospolitą mieszczańską”. A przecież w całej Europie monarchowie opierali się na swych „dobrych miastach”, które wiernie im służyły, wspierały finansowo i politycznie. W Polsce zjawisko to było mniej rozwinięte, bo też nieporównywalnie słabsza […]
Architektura „modernistyczna”, czyli – mówiąc właściwiej – nowoczesna odzwierciedla historię XX wieku: podobnie jak ona, jest rezultatem walk między siłami wrogimi tradycji a siłami tradycji broniącymi. Trzeba to mocno zaznaczyć na użytek co bardziej prostodusznych konserwatystów, którzy często zadowalają się łatwym stwierdzeniem, że architektura nowoczesna ma charakter w całości antytradycyjny, po czy oddają się iluzji, […]
Jakubczyk: Ku pamięci Francisco Franco
Biorąc pod uwagę powstrzymanie czerwonej hordy, autentyczną wierność względem Stolicy Piotrowej i co najważniejsze; przedłużenie żywotności tego drzewiej wspaniałego kraju romańskiego jakim była Hiszpania – i co z tym bezsprzecznie związane – przystopowanie chociaż na chwilę degeneracji Okcydentu, a pomijając (nie daj Boże, wynikający ze złej woli, raczej z często spotykanego – niepełnego rozumienia zasad […]
W ubiegłym tygodniu opublikowaliśmy tekst pod tytułem: Czy 1 września 1939 r. historia mogła potoczyć się inaczej?. Autorem tego tekstu jest p. Piotr Żak, a nie – jak mylnie podaliśmy, nasz redakcyjny kolega, Artur Żak. Za niezamierzoną pomyłkę rzecz jasna przepraszamy. Redakcja
Lekarze zostaną zwolnieni z odpowiedzialności za błąd medyczny?
Zwolnienie lekarzy z odpowiedzialności karnej za popełnienie błędu medycznego to plan Ministerstwa Zdrowia. Mówił o tym w wywiadzie dla "Dziennika Gazety Prawnej" Bartłomiej Chmielowiec, rzecznik praw pacjenta. "Celem jest szukanie błędu, a nie winnych" – przekonywał. Jak podaje gazeta, projektowi sprzeciwiają się Ministerstwo Sprawiedliwości i sami lekarze. Rzecznik tak uzasadniał projekt: " Budzi to ogromne […]
Szkolny spektakl o Katyniu i skandal: pantomima egzekucji
Szkolny spektakl, którego tematem jest mord katyński, wywołał skandal. Przedstawienie, w którym grały dzieci, miało zawierać drastyczne sceny, niedostosowane do wieku młodych aktorów. Lewica natychmiast rozgłosiła, że morderców, czyli Rosjan, zagrały dzieci ukraińskie, i głównie dlatego sprawa nabrała rozgłosu. Dyrekcja zaprzecza doniesieniom i przygotowuje oświadczenie. W szkole podstawowej w Królikowie, w województwie kujawsko-pomorskim odbył się […]
Januszewski: Plugawy ślimak pożerający świat (recenzja)
Dziennik to osobliwa forma literacka, bardzo intymna, a zarazem dająca chyba najlepszą możliwość odpowiedniego sprecyzowania myśli oraz sformułowania jak najobszerniej i szeroko wybrzmiewającej treści przekazu. Możliwość ta nie jest jednak koniecznością. Jedni autorzy wykorzystują okazję do wyczerpania warsztatowej sposobności, jaką daje forma dziennika (vide Andrzej Bobkowski w Szkicach piórkiem), inni poprzestają na lakonicznej zaledwie komunikatywności […]
Goździk: Thibon „Równowaga i harmonia”
Książkę otwiera krótki esej Tomasza Glanza pod tytułem Filozof zdrowego rozsądku i to właśnie ten krótki tytuł możemy uznać za doskonałą zapowiedź tego, co czeka nas podczas lektury blisko dziewięćdziesięciu tekstów zebranych w trzech rozdziałach. Thibon większość opowieści zaczyna od rzeczy trywialnych i z pozoru nieznaczących: od sloganu zaczerpniętego z ulotki reklamowej, od zreferowania wymiany […]
Solarewicz: Kindziuk: „Emilia i Karol Wojtyłowie. Rodzice św. Jana Pawła II”
Nie cierpię twórczości Jano-Pawłowej, z tej racji, że najczęściej przypomina ona wadowicką kremówkę, więc do tej książki podeszłam z początku z rezerwą. Przeczytałam: jest to kawał dobrej pracy reporterskiej. Milena Kindziuk prześledziła historię rodziny tak dokładnie, jak gdyby pisała swoją własną genealogię. Zdążyła zajrzeć do Krakowa, Wadowic i Czańca, porozmawiać z kuzynem, wnukiem i […]
Solarewicz: Edyta Stein: „Autoportret z listów. Cz. 2. 1933-1942”
Kiedyś usiłowałam zdobyć listy małżeństwa Molla i natrafiłam tylko na ich pobożną interpretację. Całe szczęście, tutaj jest inaczej. Listy Edyty Stein zostały wydane w, i to w 3 tęgich tomach, z których najpierw zdobyłam część 2. To jest korespondencja z czasów, kiedy Edyta Stein była już w kolońskim karmelu. Że ta kobieta, doktor, naukowiec, […]
Jakubczyk: Silne państwo narodowe jako fundament odbudowy Monarchia Universalis
Z zasady konserwatyści nigdy nie byli największymi sympatkami państwa narodowego. W rzeczywistości, zawsze mieli oni zastrzeżenia, jeśli chodzi o zamysł – a zwłaszcza praktykę – prawdziwej i pełnej suwerenności narodowej. Konserwatyzm bazuje raczej na promowaniu ludzkiego rozkwitu w wielu zlokalizowanych formach, opartych na społecznej naturze człowieka. Konserwatysta świadomy jest tego, że człowiek kształtuje się w […]
Dr Bartyzel: Demoralizacja władzy w dramatach Szekspira
Możesz zabijać, wyzbyj się skrupułów. Nie bój się sądu ni gniewu ogółu Bo nikt zrodzony z kobiecego łona Nie tknie Makbeta i go nie pokona (…) Możesz się czuć jak lew, niezwyciężony: Nic z twojej głowy nie strąci korony. Żadne zamachy, ni bunty, ni zdrada. Bo Makbetowi nikt klęski nie zada, Zanim na zamek Dunsinane […]
Prof. Bartyzel: Polski ruch monarchistyczny – cz.1
Czy monarchiści polscy mogą zrobić coś praktycznego w celu ziszczenia swojego ideario? Zanim spróbujemy dać odpowiedź na to pytanie, dobrze będzie nie tylko, jak to już uczyniliśmy, oddalić pomysły niemądre, ale również dokonać rachunku (politycznego) sumienia z tego, co robiliśmy do tej pory. Ruch monarchistyczny, odrodzony właściwie ex nihilo, jak Feniks na zgliszczach, na przełomie […]
30 czerwca 1839 roku urodził się w Targowicy Polnej k. Horodenki Dawid Abrahamowicz, konserwatywny polityk, ekonomista, działacz społeczny i gospodarczy, filantrop; ziemianin z rodziny pochodzenia ormiańskiego; jeden z przywódców stronnictwa konserwatystów wschodniogalicyjskich, zwanych Podolakami; wieloletni poseł do Sejmu Krajowego (1863-1918) i do austriackiej Rady Państwa (1875-1918; prezes Koła Polskiego 1906-07), minister ds. Galicji (1907-09), od […]
30 czerwca lub 1 lipca 1934 roku został zamordowany (podczas „nocy długich noży”) w Berlinie albo w lesie k. Oranienburga, w wieku 40 lat, Edgar Julius Jung, prawnik, polityk i myśliciel polityczny; po I wojnie światowej organizator zbrojnego ruchu oporu w Palatynacie przeciwko okupantom francuskim i wspieranym przez nich separatystom (kierował udanym zamachem na ich […]
30 czerwca 1934 roku został zamordowany (podczas „nocy długich noży”) w Neubabelsberg (Poczdam), w wieku 52 lat, Gen. Kurt Ferdynand Friedrich Hermann von Schleicher, wojskowy i polityk, ostatni kanclerz Republiki Weimarskiej; syn pruskiego oficera, sam wstąpił do armii w 1900 roku; od 1930 roku główny współpracownik ministra obrony, gen. Wilhelma Groenera; zwolennik rządów autorytarnych w […]
28 czerwca 1914 roku został zastrzelony (wraz ze swoją morganatyczną żoną, Zofią hr. Chotek von Hohenberg) przez „jugosłowiańskiego” nacjonalistę i masona Gawriła Principa, w Sarajewie, w wieku 50 lat, Arcyks. Franciszek Ferdynand Karol Ludwik Józef Maria Habsburg-Lotaryński d’Este [Erzherzog Franz Ferdynand Karl Ludwig Joseph Maria von Habsburg-Lothringen / von Österreich-Este], syn arcyks. Karola Ludwika i […]
Adam Doboszyński: Projekt włoskiego przybłędy (O Konstytucji 3 Maja)
„Dramat 3-go Maja w świetle najnowszych badań. Cztery przestrogi z XVIII-go wieku” – odczyt Adama Doboszyńskiego, wygłoszony 24 maja 1939 roku w sali Stowarzyszenia Techników w Warszawie staraniem redakcji tygodnika literacko-społecznego „Prosto z Mostu". Rok temu, w więzieniu lwowskim, wpadła mi w ręce książka wypożyczona jednemu z moich współwięźniów z biblioteki więziennej, napisana przez Józefa […]
Lasocki: Czarniecki a chłopi polscy w czasie „Potopu”
"Potopem” nazywano tę epokę w czasie panowania Jana Kazimierza, kiedy to wojska szwedzkie, moskiewskie, kozackie, pruskie (brandenburskie) i siedmiogrodzkie zalały Polskę. Król polski, Jan Kazimierz, zmuszony był szukać schronienia na Śląsku, znajdującego się podówczas pod panowaniem austrjackiem. Wojsko polskie poddało się królowi szwedzkiemu, Karolowi Gustawowi. Szlachta sktadała mu hołd. Miasta otwierały mu bramy. Na […]
Ks. Kardynał Stefan Wyszyński: Kościół a duch kapitalizmu
Grzech pierworodny ma zasięg powszechny. Każda dziedzina życia ludzkiego ma swój grzech pierworodny; ma go również życie społeczno-gospodarcze. /…/ Powstała nowa religia – pieniądza i bogactwa. Jej dogmaty – to nieograniczona wolność gospodarcza, wolna konkurencja, rozdział kapitału i pracy, najemnictwo, prawo podaży i popytu, mechanizm cen. Jej moralność – to brak wszelkiej moralności, przewaga […]
Sosnkowski: Gen. Weygand o bitwie warszawskiej
Z wielkim zainteresowaniem czytałem urywek pamiętników gen. Weyganda p.t. „La Bataille de Varsovie”, ogłoszony w „Revue des Deux Mondes” z 15 marca b.r. Jako minister wojny, członek Rady Obrony Państwa i, rzec mogę, jeden z najbliższych współpracowników marszałka Piłsudskiego, stałem niedaleko wydarzeń, które w całości złożyły się na wielki dramat dziejowy, nazwany przez lorda d’Abernon […]
Jesteśmy na: