Rufino Blanco y Sánchez
80 lat temu, 3 października 1936 roku został zamordowany przez milicjantów frentepopulistas w Paracuellos de Jarama k. Madrytu, w wieku 74 lat (ur. 16 XI 1861), Rufino Blanco y Sánchez, pedagog, filolog, teoretyk sztuki czytania, bibliograf i dziennikarz katolicki, neoscholastyk; doktoryzował się z filozofii i filologii na Uniwersytecie Centralnym w Madrycie, gdzie był ulubionym uczniem wielkiego poligrafa i tradycjonalisty – Marcelina Menendeza Pelayo (1856-1912); został profesorem w Szkole Kryminologii, a następnie Centralnej Szkole Normalnej, zajmując się już przede wszystkim pedagogiką i jej historią; równolegle, od 1899 był redaktorem La Enseñanza [„Nauczanie”], a od 1904 również dziennika katolickiego El Universo, pisał także do monarchistycznego dziennika ABC; w 1909 został mianowany przez ministra wychowania publicznego członkiem komisji organizacyjnej Szkoły Studiów Wyższych, był również autorem programu tych studiów; został członkiem Rady ds. Likwidacji Analfabetyzmu oraz międzyministerialnej komisji ds. edukacji fizycznej; w pedagogice reprezentował kierunek przeciwny do liberalnego, promowanego przez Instytut Wolnej Edukacji, oparty zaś na neoscholastyce (współpracował m.in. z belgijskim kardynałem D. Mercierem); w 1920 został wiceprezesem Madryckiego Stowarzyszenia Prasowego, a w 1922 przewodniczącym honorowym Hiszpańskiej Federacji Stowarzyszeń Prasowych; w kwietniu 1936 został wybrany do Królewskiej Akademii Nauk Moralnych i Politycznych; był autorem bardzo płodnym – opublikował 57 książek; pomimo skrajnej chudości z powodu diety wegetariańskiej cieszył się doskonałym zdrowiem i nigdy nie chorował.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
