Pierre de Blacas d’Aulps
175 lat temu, 17 listopada 1839 roku zmarł w Wiedniu, w wieku 68 lat, Pierre-Louis-Jean-Casimir de Blacas d’Aulps, od 1815 roku 1. hr. (comte) de Blacas d’Aulps, od 1824 roku 1. książę i diuk (prince et duc) de Blacas, marszałek polny, dziedziczny par Francji, kawaler Orderu Ducha Świętego oraz Legii Honorowej, legitymista; potomek prowansalskiego rodu notowanego już w XII wieku; od 1790 roku emigrant, ambasador hr. Prowansji (k.z.p. Ludwika XVIII, z którym przebywał na wygnaniu w Warszawie) w Sankt-Petersburgu (gdzie zaprzyjaźnił się z J. de Maistre’m); za Restauracji kolejno minister dworu królewskiego (1814), ambasador w Neapolu i przy Stolicy Świętej (w 1817 podpisał w imieniu Francji konkordat); protektor J.-F. Champolliona i założyciel Muzeum Egipskiego w Luwrze; od 1816 roku członek Akademii Napisów i Literatury Pięknej oraz Akademii Sztuk Pięknych; po rewolucji lipcowej (1830) udał się wraz z królem Karolem X na wygnanie; w 1837 roku otrzymał tytuł książęcy (Fürst) od cesarza austriackiego; czuwał nad wychowaniem diuka de Bordeaux (przyszłego k.z.p. Henryka V); formułował tradycjonalistyczny program przywrócenia dawnych prowincji, prowincjonalnych zgromadzeń oraz ich reprezentacji w Izbie Deputowanych; zgodnie ze swoim pragnieniem został pochowany u stóp króla we francuskim kościele-klasztorze w (obecnie słoweńskiej) Gorycji.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
