Nadzwyczajny Adres Świętego Synodu Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego – Patriarchatu Bułgarskiego w związku z kryzysem uchodźczym
Kochani Bracia i Siostry!
Wielokrotnie w ciągu ostatnich miesięcy w przestrzeni publicznej stawiano pytanie, jakie jest stanowisko Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego w odniesieniu do tzw. „problemu uchodźczego”. Jak zazwyczaj, Kościół obwinia się o bierność. Bierność jako postawę i bierność jako działanie. Wiedzmy, że tysiącletnie doświadczenie Kościoła prawosławnego nie skłania (не се предвижда) do podejmowania pośpiesznych decyzji zależnych od bieżącej sytuacji. Ani też do podejmowania decyzji pod wpływem populistycznych i mających na celu dogodzić jakiemukolwiek mniemaniu wyobrażeń, które uznawane są w danym momencie za przeważające. Ze swojej natury (По своя характер), Kościół Prawosławny musi myśleć kategoriami Pisma Świętego, Bożych Przykazań, tak jak i kategoriami historycznymi, co oznacza przemyślenie pozycji i rozwiązań z uwzględnieniem skutków danych wydarzeń i tego, jak wpłyną one w długim czasie na prawosławny lud, na wspólnotę którą Chrystus Pan powierzył naszej opiece. Odnosi się to szczególnie do sytuacji takich jak ta z kryzysem uchodźczym. Sytuacja, która przez swój charakter, za wyjątkiem chwilowej troski o materialną opiekę i materialną solidarność z przyjeżdżającymi tu ludźmi, stawia pytanie o stabilność i istnienie Państwa Bułgarskiego, z samej zasady. Podobnie jak pytanie w jakim duchowym kontekście, w jakim duchowym środowisku, przebywał będzie bułgarski prawosławny lud, gdy ten potok przedłuży się do stopnia, gdy naruszony zostanie etniczny balans na terytorium naszej Ojczyzny Bułgarii, którą Bóg naznaczył (определил) do zamieszkania naszemu prawosławnemu ludowi. Przez ostatnie miesiące widzieliśmy falę przyjeżdżających ze zniszczonych wojną krajów Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej i tysiące ludzi szukających schronienia w krajach europejskich. Falę, która nabiera wszelkich cech inwazji.
Niech nie będzie żadnych wątpliwości co do tego, że Kościół prawosławny apeluje o współczucie i wzywa do solidarności ze wszystkimi tymi ludźmi, którzy już do nas przybyli (които вече са попаднали сред нас) i rzeczywiście, a nie pozornie, wymagają opieki i pomocy materialnej, stosownie do naszych możliwości. Niech będzie jednak również jasne, że Kościół prawosławny jest stanowczo przeciwny wojnie, która jest przyczyną tego ludzkiego nieszczęścia. Kościół zawsze docieka (изследва) przyczyn nieszczęścia i wzywa do usunięcia przyczyn. Walka ze skutkami, jeśli nie prowadzi do usunięcia przyczyn zjawiska, jest skazana na niepowodzenie. My pomagamy i będziemy pomagać jak tylko możemy uchodźcom, którzy trafili (които вече са попаднали) do naszej Ojczyzny, i nie dzielimy ich wedle wiary i narodowości, lecz uważamy, że naszemu rządowi w żadnym wypadku nie wolno wpuścić (не трябва да допуска) do kraju żadnych więcej uchodźców. Tymi, którzy już tu są, zarówno jako prawosławni chrześcijanie jak i jako społeczeństwo, powinniśmy się opiekować dokąd tylko możemy i dopóki nam pozwolą nasze zasoby, ale nie dłużej. Kto dał powody do powstania tego problemu, ten niech go rozwiąże (той да го преодолее), nie jest słuszne by prawosławny lud bułgarski płacił cenę w postaci zniknięcia jako Państwo.
Wychodząc od tego poglądu, Bułgarki Kościół Prawosławny wzywa bułgarski rząd, gdyż jest to rząd chrześcijańskiego kraju, by na wszystkich forach i we wszystkich organizacjach międzynarodowych, w których uczestniczy, postawił jak najostrzej i najbardziej kategorycznie kwestię natychmiastowego przerwania wojny na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej i usunięcia przyczyn, które doprowadziły do wygnania milionów ludzi z ich rodzinnej ziemi. Przerwanie wojny jest pierwszym i koniecznym warunkiem rozwiązania i owo przerwanie wojny wynika i jest pierwszym obowiązkiem każdego rządu, który pragnie okazać miłość do człowieka (човеколюбие) i troskę o europejskie zasady humanizmu.
Po drugie, wzywamy kategorycznie nasz rząd do postawienia pytania, czy dochodzi do religijnej czystki wobec chrześcijaństwa na tych terytoriach i jak wpisuje się to międzyetniczną i międzyreligijną tolerancję. Wzywamy nasz rząd, by postawił na forum organizacji międzynarodowych kwestię tego, jakie istnieją gwarancje dla międzyreligijnej tolerancji w Egipcie, Syrii, Iraku itd. i jakie środki światowa wspólnota demokratyczna podjęła dla zagwarantowania zgodności z tymi zasadami w tych krajach.
Uważamy, że bułgarski rząd musi skoncentrować swoje zewnątrzpolityczne zasoby, jak to już powiedzieliśmy, dla zatrzymania wojny, a nie tylko okazywać solidarność ze skutkami wynikającymi z jej nieograniczonego przeciągania. I po drugie, mieć baczenie i uwagę, by być dobrym dla uchodźców, którzy ewentualnie będą przyjęci w określonej kwocie i wobec których Bułgarski Kościół Prawosławny wyraża gotowość pomocy w opiece, będących takimi, którzy będą czuć się dobrze pośród nas. I by ta opieka, świadczona im konkretnie przez jedną prawosławną chrześcijańską wspólnotę, nie przedstawiała moralnego ani innego dla nich problemu. Ponieważ, gdyby mieli problem z przyjęciem pomocy od społeczności chrześcijańskiej, to oznaczałoby to, że chrześcijańska społeczność w przyszłości miałaby większe problemy, od tych które możemy obecnie sobie wyobrazić.
Przewodniczący Świętego Synodu
Neofit
Patriarcha Bułgarski
Członkowie:
Metropolita Wraczanski Kalinik
Metropolita Sliwieński Joanikij
Metropolita Widyński Dometian
Metropolita USA, Kanady i Australii Josif
Metropolita Wielkotyrnowski Grigorij
Metropolita Pleweński Ignatij
Metropolita Starozagorski Galaktion
Metropolita Łowecka Gawrił
Metropolita Płowdiwski Nikołaj
Metropolita Dorostolski Ambrosij
Metropolita Zachodnio- i Środkowoeuropejski Antonij
Metropolita Warneński i Wielkopresławski Joan
Metropolita Niewrokopski Serafim
Metropolita Ruseński Naum
Źródło: http://www.bg-patriarshia.bg/news.php?id=184530
Z języka bułgarskiego tłumaczył: Ronald Lasecki
Za: Konserwatyzm.pl
Kategoria: Wiadomości
