Michel de Saint Pierre
100 lat temu, 12 lutego 1916 roku urodził się w Blois Michel Grosourdy de Saint Pierre, 7. markiz (marquis) de Saint-Pierre, powieściopisarz, eseista i scenarzysta; monarchista i tradycjonalista katolicki; pochodził ze starej rodziny szlacheckiej, której kompletne nazwisko w przeszłości brzmiało: de Dreux de France de Grosourdy du Castel de Saint-Pierre; mając 18 lat udał się do Saint-Nazare, aby pracować jako robotnik metalurg w fabryce; następnie służył przez cztery lata jako majtek w marynarce wojennej; uzyskał na Sorbonie licencjaty z filozofii i literatury klasycznej, ale nie wykazywał szczególnego zainteresowania studiami; w czasie II wojny światowej służył w marynarce, a następnie związał się z Ruchem Oporu, za co otrzymał później szereg odznaczeń; był też kawalerem Zakonu Maltańskiego; w latach 1948-50 współpracował z rojalistycznym Le Courrier Français, popierającym księcia Henryka Orleańskiego (tytułującego się też «hrabią Paryża»), a w latach 50. z La Nation Français Pierre'a Boutanga, lecz w przeciwieństwie do progaulistowskiej linii tej secesji z Akcji Francuskiej był niezmiennie przeciwnikiem Ch. de Gaulle'a, udzielając poparcia jego prawicowemu kontrkandydatowi w wyborach prezydenckich – J.-L. Tixier-Vignancourowi (1907-1989) oraz Partii Nowych Sił (Parti des forces nouvelles; PFN); był współzałożycielem (1981) katolicko-narodowego dziennika Présent, a w wydawnictwie France-Empire zainaugurował kolekcję „Catholique”; wydaną jeszcze w czasie trwania Vaticanum II powieścią Nowi kapłani (1964) włączył się w nurt obrony Tradycji katolickiej przed modernistyczną dewastacją; w uhonorowanych Wielką Nagrodą Akademii Francuskiej Arystokratach (1954) i Nowych Arystokratach (1960), a także w korespondencji z legitymistycznym prozaikiem Jeanem de La Varende (1887-1959), subtelnie opisywał rozdarcie szlachty pomiędzy tradycją i poczuciem obowiązku a nowoczesnością i pokusą „wolności”; sportretował też literacko jednego z wodzów Wandei, Pana de Charette (1977); zmarł w 1987 roku.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
