Lew Szestow
31 stycznia 1866 roku urodził się w Kijowie, Lew Isaakowicz Szestow [ros. Лев Исаакович Шестов, właśc. Jehuda Lejb Szwarcman], filozof i krytyk literacki; pochodził z zamożnej rodziny kupieckiej; studiował matematykę i prawo, lecz filozoficznie był autodydaktą; jako przeciwnik rewolucji wyemigrował z Rosji bolszewickiej w 1920 roku, ostatecznie osiadając w Paryżu, gdzie wykładał na Sorbonie oraz współpracował z Revue philosophique; korespondował z czołowymi filozofami i myślicielami religijnymi epoki (M. Bierdiajew, S. Bułgakow, E. Gilson, E. Husserl, M. Buber); reprezentant skrajnie antyracjonalistycznej (wszelki racjonalizm jest „lokajem” na usługach przebiegłej konieczności) i fideistycznej (sola fide), bezkompromisowo przeciwstawiającej „Jerozolimę” (objawienie) „Atenom” (rozumowi) filozofii „judeochrześcijańskiej”, w której Boga nie obowiązują żadne zasady, a człowiekowi nie wolno spać dopóki – czyli do końca świata – cierpi Chrystus, oraz „filozofii tragedii” bazującej na doświadczeniu „nieoczywistości” (biezpoczwiennost'), wiązany także z nurtem chrześcijańskiego egzystencjalizmu (Pascal, Kierkegaard); zmarł w 1938 roku.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
