Karol III Otyły
1175 lat temu, 13 czerwca 839 roku urodził się w Neudingen (Donaueschingen, Badenia-Wirtembergia), jako najmłodszy z trzech synów wschodniofrankijskiego króla Ludwika II Niemieckiego, Karol III Otyły vel Gruby [łac. Carolus Pinguis, niem. Karl der Dicke, wł. Carlo il Grosso, franc. Charles le Gros], od 28 VIII 876 król Franków Wschodnich (do 880 wspólnie z Karlomanem i do 882 wspólnie z Ludwikiem III), od 879 roku król Italii, 12 II 881 ukoronowany w Rzymie przez papieża Jana VIII na świętego cesarza rzymskiego, od 884 również król Franków Zachodnich, Akwitanii i Górnej Burgundii; książę „bardzo chrześcijański i bogobojny, gorliwie wypełniający rozkazy Kościoła, całym sercem mu podporządkowany, szczodry, gorliwy w modlitwie, zawsze gotowy do wychwalania Boga”; jako ostatni z Karolingów zjednoczył prawie całe imperium Karola Wielkiego, lecz oskarżany przez możnych o nieudolność w odpieraniu najazdów wikingów na Francję (których próbował powstrzymać składaniem wysokich okupów), został w listopadzie 887 roku zmuszony przez swego bratanka Arnulfa z Karyntii (niezadowolonego z adopcji przez cesarza Ludwika Prowansalskiego) do abdykacji, po czym cesarstwo frankijskie rozpadło się ostatecznie, pomimo wysiłków papieży dążących odbudowania jego instytucji; zmarł 17 stycznia 888 roku.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
