Juan Beneyto Pérez
20 lat temu, 25 lutego 1994 roku zmarł w Madrycie, w wieku 86 lat, Juan Beneyto Pérez, filozof prawa i polityki; zaczynał jako teoretyk i obrońca prawa foralnego, lecz po studiach w Bolonii i Berlinie stał się sympatykiem faszyzmu i narodowego socjalizmu, wiążąc się z ruchem narodowo-syndykalistycznym (JONS) R. Ledesmy Ramosa; współzałożyciel organu Falangi „Arriba”, podczas wojny domowej Dyrektor Generalny Rady Prasowej i przewodniczący Towarzystwa Hiszpańsko-Niemieckiego; po wojnie długoletni kierownik Katedry Prawa na Uniwersytecie Complutense w Madrycie; członek Królewskiej Akademii Kultury Walencjańskiej; obok L. Legaza Lacambry i F.J. Conde główny reprezentant jurysprudencji państwa frankistowskiej: w pierwszej fazie teoretyk państwa totalitarnego, jako „ludowego państwa autorytarnego”, oraz monopartii, której wyrazem jest „zhierarchizowane przywództwo” na czele z wodzem (caudillo), będące też „samokreującą się monarchią”, interpretowaną jednak również jako współczesna aplikacja tomistycznego „rządu mieszanego” (oraz tradycji wizygockiej), gdzie wódz to odpowiednik króla a monopartia – arystokracji i okraszaną cytatami z tradycjonalistów (Donoso, Balmes, Mella); w drugiej fazie odszedł od koncepcji totalitarnych, zwracając się ku konserwatyzmowi katolickiemu i ujmując frankizm jako neotradycjonalizm.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
