Jean Parvulesco
5 lat temu, 21 listopada 2010 roku zmarł w Paryżu, w wieku 81 lat (ur. w 1929), Jean Parvulesco [właśc. Ioan Pârvulescu], poeta, prozaik, eseista i filozof mistyczny; po opanowaniu jego ojczystej Rumunii przez komunistów uciekł (1948) na Zachód, z wieloma przygodami (m.in. aresztowanie w Austrii), osiadając w 1950 w Paryżu; ukończył filozofię i literaturę na Sorbonie; zajmował się też kinematografią, zwłaszcza „Nową Falą”; w latach 50. był związany z ruchem nacjonalistyczno-rewolucyjnym (Ch. Bouchet, J. Dides), a na początku lat 60. z OAS (acz później rozwijał transcendentalną, metahistoryczną, metastrategiczną, sakralną i finalną „geopolitykę Wielkiego Gaullizmu”, która wychodząc od antyanglosaskiej „osi” Paryż – Berlin – Moskwa, zmierzałaby ku Wielkokontynentalnej Federacji i Wielkiemu Imperium Końca); katolik „nietypowy”, bo bliski „panteizmowi tellurycznemu” oraz perenialistycznej szkole Tradycjonalizmu Integralnego (R. Guénon); współpracował też z Nową Prawicą (GRECE, A. de Benoist); jego przyjaciółmi byli m.in. Raymond Abellio, Vintila Horia, M. Eliade, J. Evola, Arno Breker, E. Jünger, kard. J. Daniélou, D. de Roux, Pierre Boutang, mistyk rojalizmu Henry Montaigu, reżyser J.-L. Godard; do jego myśli (zwłaszcza koncepcji eurazjatyckiej) odwołuje się także A. Dugin; laureat kilku nagród literackich.
Profesor Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
