Jaime del Burgo
10 lat temu, 23 października 2005 roku zmarł w Pampelunie, w wieku 93 lat (ur. 11 XI 1912), Jaime del Burgo Torres, tradycjonalistyczny (karlistowski) bojownik, publicysta, historyk, prozaik, dramaturg i poeta; w 1930 został sekretarzem legitymistycznej (popierającej k.z.p. Jakuba III) Młodzieży Jakubickiej (Juventud Jaimista) i do 1936 był również przewodniczącym Studenckiego Ugrupowania Tradycjonalistycznego (AET); założył pismo La Esperanza (1931) i był współpracownikiem El Pensamiento Navarro [„Myśl Nawaryjska”]; otrzymał stopień porucznika requetés w podziemnej akademii Koła Karlistowskiego w Pampelunie oraz przeszedł szkolenie wojskowe we Włoszech Mussoliniego; w czasie Krucjaty, jako kapitan requetés w Batalionie Królewskim (Tercio del Rey) uczestniczył w próbie zdobycia Madrytu 19 VII 1936, a następnie (już jako dowódca Tercio de Begoña) zapobiegł zniszczeniu „świętego dębu” Basków w Guernice (Árbol de Guernica; Gernikako Arbola) przez falangistów; w 1937 roku opublikował Ideario Wspólnoty Tradycjonalistycznej, będące ideowym „brewiarzem” karlistów; jak większość karlistów nawaryjskich zaakceptował unifikację karlizmu z innymi ugrupowaniami el bando nacional w ramach Falangi Tradycjonalistycznej i w epoce frankizmu pełnił szereg funkcji publicznych: był członkiem kapituły Bractwa Rycerskiego Ochotników Krzyża, radcą stałym Fundacji Księstwa Viany, założycielem i dyrektorem (1939-82) Biblioteki Głównej Nawarry, burmistrzem Pampeluny (1942-44), delegatem prowincjonalnym ministerstwa informacji i turystyki (1950-64), dyrektorem turystyki, bibliotek i kultury ludowej w Deputacji Foralnej Nawarry (1964-82), radcą krajowym FET (następnie Movimiento), reprezentującym prowincję nawaryjską, prokuratorem (deputowanym) Kortezów VI i VII Legislatury (1958-64); w karlizmie powojennym był zwolennikiem tzw. carloctavismo, czyli kandydatury toskańskiego arcyks. Karola Piusa Habsburga (wnuka po kądzieli Karola VII) jako «Karola VIII» i jako taki był od 1945 roku wiceprzewodniczącym Rady Królewskiej Królestwa Nawarry w Wspólnocie Katolicko-Monarchicznej (Comunión Católico-Monárquica), lecz pod koniec życia powrócił do głównego nurtu karlizmu; członek Królewskiej Akademii Historii, laureat Narodowej Nagrody Literackiej (1967) i kawaler Orderu Alfonsa X Mądrego.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
