Henri de Kérillis
125 lat temu, 27 października 1889 roku urodził się w Vertheuil-en-Médoc (Żyronda) Henri Adrien Calloc’h de Kérillis, dziennikarz i polityk nacjonalistyczny; Bretończyk, syn wiceadmirała, sam jako oficer kawalerii walczył w I wojny światowej; w latach 20. kierownik serwisu politycznego konserwatywnego dziennika L’Écho de Paris, a po jego zniknięciu współzałożyciel L’Époque; od 1926 roku związany z czołowym politykiem prawicy republikańskiej (przedostatnim premierem III Republiki w 1940 roku) Paulem Reynaudem; założyciel Centrum Propagandy Republikanów Narodowych, organizującego kampanie wyborcze polityków prawicowych; w 1936 roku wybrany do Izby Deputowanych, zasiadł w ławach Republikanów Niezależnych Georgesa Mandela; w październiku 1938 roku jako jedyny z posłów prawicy głosował przeciwko ratyfikacji ugody monachijskiej (choć antykomunista, uznając za absolutny priorytet walkę z Hitlerem, w 1935 roku opowiedział się także za zawarciem sojuszu z Rosją Sowiecką); w czerwcu 1940 roku stanął po stronie Ch. de Gaulle’a i wyjechał do Nowego Jorku, gdzie redagował dziennik Wolnej Francji Pour la victoire (rząd Vichy skazał go zaocznie na karę śmierci), lecz od 1943 roku stał się śmiertelnym wrogiem de Gaulle’a (a zwolenikiem gen. H. Girauda), ostrzegając, iż skupienie w jednym ręku władzy cywilnej i wojskowej prowadzi do dyktatury;oprotestował także udział komunistów w Rządzie Tymczasowym oraz domagał się zabronienia im służby w armii ze względu na uprzednią aprobatę paktu Ribbentrop-Mołotow i kolaborację z Niemcami do 1941 roku; po wojnie nie powrócił już do Francji i zmarł w USA w 1958 roku.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
