Goździk: Gdzie jesteś, emerytowany uzurpatorze?
W ostatnich dniach media rozpisują się na temat ucieczki "emerytowanego króla"-uzurpatora Jana Karola I z Hiszpanii. Powodem wszczętego śledztwa są nieprawidłowości finansowe, których władca miał się dopuszczać na przestrzeni wielu lat. Decyzje dotyczące wygnania podjęto za zamkniętymi drzwiami w rodzinnym gronie. Sprawa nie była omawiana w kręgach rządowych, a premier został o niej poinformowany podczas prywatnej rozmowy (1).
Hiszpanie zastanawiają się, gdzie jest ich (były) król. Okazuje się, że "dobrowolne wygnanie" Jana Karola I, uzgodnione z de facto panującym Filipem VI, ma się odbywać w Abu Dhabi, stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie fotografię wygnanemu, opuszczającemu samolot, wykonano na zlecenie portalu NIUS. Po drodze ex-monarcha odwiedził Portugalię i Dominikanę. Podkreśla się, że Jan Karol I pozostaje do dyspozycji Prokuratora Generalnego, oraz że jego status prawny nie uniemożliwia swobodnego podróżowania, nie został bowiem postawiony w stan oskarżenia (2).
Ex-król utrzymuje bardzo dobre relacje z rodziną królewską ZEA. Sprawa dotyczy między innymi 65 milionów euro, które w niejasnych okolicznościach trafiły na szwajcarski rachunek Jana Karola I. Sam zainteresowany twierdził, że był to prezent od władcy Arabii Saudyjskiej. Dowody w sprawie ujawniają, że emeryt wielokrotnie przywoził znaczne sumy ze swoich wizyt na Bliskim Wschodzie, wykorzystując ochronę dyplomatyczną. Pretekst stanowiły zazwyczaj wyścigi Formuły 1, na które Hiszpan był zapraszany przez lokalnych monarchów.
Jedną z zeznających w sprawie jest Corinna (z „drugiego małżeństwa", już rozwiedziona) xiężna zu Sayn-Wittgenstein. Kobieta, niegdyś na polecenie xięcia Alberta II reprezentująca zewnętrzne interesy xięstwa Monako, przez lata była współpracowniczką, a także nałożnicą, króla de facto Jana Karola I. Jest ona zamieszana w sprawę, figuruje bowiem w dokumentach jako wielokrotna beneficjentka hojnych darowizn byłego monarchy. Zajmijmy się teraz społecznymi skutkami skandalu (3).
I/ 55% Hiszpanów ma się domagać referendum ustrojowego, a 35% uważa, że monarchia jest "problematyczna dla kraju". Jak to zwykle bywa, największą dozą sceptycyzmu odznaczają się ludzie młodzi, podczas gdy poziom zachowawczości rośnie wraz z wiekiem ankietowanych. Ostatnie oficjalne badanie preferencji ustrojowych Hiszpanów miało miejsce w 2015, kiedy wykazało znaczny spadek popularności uzurpatorskiego królestwa. Inne badanie pokazuje, że ucieczka Jana Karola spowodowała ocieplenie wizerunku monarchii (4).
II/ W oświadczeniu prezesa Hiszpańskiej Unii Monarchistycznej czytamy, że "Korona jest jednym z głównych filarów praworządności, a każdy atak na monarchię parlamentarną i konstytucyjną stanowi atak na naszą demokrację i na Hiszpanię". Do reakcji na skandal zaliczyć należy także powstanie Hiszpańskiego Stowarzyszenia Królewskiego Concord, które za cel przyjmuje obronę dziedzictwa monarchii hiszpańskiej (5).
III/ Oto komentarz Paula Prestona, cenionego historyka, eksperta ds. tematyki Hiszpanii, a także biografa Jana Karola I:
"Juan Carlos okazał się triumfem demokracji i stopniowo zyskał znaczny podziw w kraju i za granicą. Przezwyciężył bardzo trudne dzieciństwo i jako nastolatek został przeszkolony, aby kontynuować dyktaturę, ale udowodnił swoim wątpiącym, że się mylili pod każdym względem" (6).
IV/ Interesujący wątek w sprawie stanowi apel skierowany przez katolicką, monarchistyczną gazetę Hispanidad do JKM Ludwika XX, którego redaktorzy wzywają go na tron Hiszpanii. Pomysł ten ma mieć poparcie w niektórych kręgach karlistowskich i frankistowskich. Prawowity król Francji nie odniósł się do apelu. W ostatnich miesiącach hiszpańskojęzyczna prasa wielokrotnie zarzucała mu, że pragnie dla siebie korony Hiszpanii, choć faktycznie nie ma ku temu żadnych przesłanek (7).
V/ Na fali niepokojów w Hiszpanii parlament Katalonii przyjął rezolucję, w której uznał, że separatystyczny region jest "republikański i nie uznaje już władzy monarchy". Quim Torra, prezydent Katalonii, określa ucieczkę ex-monarchy mianem "monumentalnego skandalu". Rezolucja, z punktu widzenia prawa państwowego, ma charakter symboliczny. Prezydent spornego regionu dodaje: "Saga Bourbonów była historyczną klęską Katalonii". Przekonuje, że prowincja była zawsze wierna Habsburgom. Uważa także, że hiszpańska monarchia stanowi przedłużenie reżimu Franco (zarzut, z którym trudno byłoby się zgodzić). Działania Torry spotykają się ze sprzeciwem płynącym także z wnętrza Katalonii, a główny zarzut mu stawiany to godzenie w jedność kraju i dążenie do destabilizacji (8).
VI/ Z Wielkiej Brytanii napływają wątpliwości co do dwóch orderów, które Jan Karol I otrzymał z rąk uzurpatorki Elżbiety II. Mowa o Orderze Podwiązki (kreacja Edwarda III, 1348 r.) oraz o niezwykle rzadkim Królewskim Łańcuchu Wiktoriańskim (kreacja de facto Edwarda VII, 1902 r.), który obecnie posiada zaledwie kilka osób. Prawdopodobnie zostaną ode odebrane JKI, jeżeli zostanie on postawiony w stan oskarżenia (9).
VII/ Specjalne oświadczenie w sprawie wydał oficjalny Sekretariat Polityczny Xięcia Sykstusa Henryka Burbońskiego, prawowitego władcy Hiszpanii. Czytamy w nim: "W Hiszpanii Republika musiała przebrać się za monarchię, ponieważ w przeciwnym razie było to nie do zaakceptowania dla Hiszpanów, jak wykazano w dwóch krótkich przypadkach, kiedy zdejmowano koronę", a także: "Podwoimy nasze wysiłki, by utrzymać flagę Monarchii, tej autentycznej, teraz, gdy ta fałszywa zaczyna podupadać zgodnie z fatalnym przeznaczeniem" (10).
VIII/ Konserwatywna partia VOX oskarżyła lewicową koalicję rządzącą o zmuszenie Jana Karola I do opuszczenia kraju. Liderem partii jest Santiago Abascal, bliski przyjaciel JKM Ludwika XX, którego relację z kuzynem (JKI) pozostają skomplikowane (11).
Podsumowując – nic dobrego się w Hiszpanii nie dzieje. Skandal goni skandal, a ex-król-demokrata ucieka z podkulonym ogonem. Uzurpatorska monarchia hiszpańska nie obfituje w treść, o ile nie weźmiemy pod uwagę hucznych uchybień monarszego majestatu. W tym miejscu Hiszpan powinien spojrzeć z utęsknieniem w kierunku, sędziwego już, prawowitego władcy w osobie Sykstusa Henryka Bourbon-Parmeńskiego, (nie)panującego jako Henryk V. Nie ma wątpliwości, że w sposób znacznie bardziej godny pełniłby urząd, który coraz więcej europejskich monarchów traktuje jak pracę, nie jak służbę.
Niech żyje prawowity król Henryk V!
Tomasz Goździk
Źródła:
3/ https://www.abc.es/espana/casa-real/abci-primer-viaje-juan-carlos-lunes-vigo-dabi-202008070630_noticia.html?fbclid=IwAR3FS9XbQQSVCIrAcFpRuLkLO_byGJsce-XG-61j61GHJMkgUqw5qsar4fQ&ref=https:%2F%2Fl.facebook.com%2F – szczegóły na temat lotu
4/ https://fr.news.yahoo.com/55-espagnols-veulent-r%C3%A9f%C3%A9rendum-monarchie-103120609.html
7/ https://www.facebook.com/groups/monarchiste/permalink/10158013129354902/
https://news.yahoo.com/catalan-parliament-passes-motion-against-213037323.html
11/ https://www.facebook.com/groups/monarchiste/permalink/10158001929669902/
Artykuł poruszający kwestię „wygnańczego” listu JKI: http://www.monarchiesetdynastiesdumonde.com/pages/actualites-des-monarchies-du-monde/europe/espagne/le-crepuscule-d-un-roi.html?fbclid=IwAR1cSlIf6eOni5WCK19bG8aC77vITrLShbNbL7jdiWVu2O0_q2FrfTRGwgw
Kategoria: Publicystyka
Zabawne są te fascynacje legitymizmem tamtejszym. Ciekawe dla historyka, zabawne dla spraw bieżących