Edgar Julius Jung
30 czerwca lub 1 lipca 1934 roku został zamordowany (podczas „nocy długich noży”) w Berlinie albo w lesie k. Oranienburga, w wieku 40 lat, Edgar Julius Jung, prawnik, polityk i myśliciel polityczny; po I wojnie światowej organizator zbrojnego ruchu oporu w Palatynacie przeciwko okupantom francuskim i wspieranym przez nich separatystom (kierował udanym zamachem na ich przywódcę F.J. Heinza); w latach 20. związany z narodowo-liberalną Niemiecką Partią Ludową (DVP), a następnie z umiarkowanym skrzydłem (G. Treviranusa) konserwatywnej Niemiecko-Narodowej Partii Ludowej (DNVP), lecz około 1930 roku zniechęcił się do polityki partyjnej, intensyfikując swoje związki z metapolitycznym ruchem „rewolucji konserwatywnej”, w której reprezentował (jako intelektualny lider katolickiego Edgar-Jung-Kreis) nurt „młodokonserwatywny” – najbliższy tradycyjnemu konserwatyzmowi, opowiadając się za państwem autorytarnym, korporacyjnym oraz restauracją monarchii chrześcijańskiej, federacyjnej i europejskiej pod berłem Habsburgów; od 1932 roku związany z kanclerzem (następnie wicekanclerzem) F. von Papenem, dla którego pisał wszystkie przemówienia i wokół którego organizował akcję polityczną, mającą na celu kontrrewolucję konserwatystów przeciwko narodowemu socjalizmowi (liczono na wprowadzenie przez prezydenta P. von Hindenburga stanu wyjątkowego, co pozwoliłoby odsunąć A. Hitlera od władzy); był także autorem ostatniej mowy von Papena, wygłoszonej 17 VI 1934 na uniwersytecie w Marburgu, w której zawarty był postulat rozwiązania NSDAP jako reliktu partyjnictwa.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
