Antonio Iturmendi
40 lat temu, 4 marca 1976 roku zmarł w Madrycie, w wieku 72 lat (ur. 15 XII 1903), Antonio Iturmendi Bañales, prawnik, historyk myśli politycznej i polityk; pochodził z rodziny baskijskiej od pokoleń związanej z karlistowską Comunión Tradicionalista (brat jego pradziadka – Emeterio Celedonio Iturmendi był kombatantem wszystkich trzech wojen karlistowskich); ukończył prawo na jezuickim Uniwersytecie Deusto w Bilbao, gdzie studiował także katolicką naukę społeczną; w 1926 został wiceburmistrzem Bilbao; był jednym z tych karlistów, którzy zaakceptowali dekret Caudillo o „unifikacji” obozu narodowego w ramach Falangi Tradycjonalistycznej oraz przyłączyli się do dyktatury frankistowskiej, w konsekwencji tegoż przechodząc także na dynastyczne pozycje „juanistyczne”, a następnie „juancarlistowskie”; w 1939 roku był gubernatorem cywilnym Tarragony, a następnie Saragossy; od 1949 do 1977 deputowany do II, III, IV, V, VI, VII i VIII legislatury Państwa Hiszpańskiego; w latach 1951-65 minister sprawiedliwości, a od 1965 do 1969 przewodniczący Kortezów Hiszpańskich i Rady Królestwa (Consejo del Reino); w tej ostatniej roli, w lipcu 1969 roku przyjmował ślubowanie Don Juana Carlosa de Borbón jako sukcesora Szefa Państwa; był członkiem Królewskiej Akademii Jurysprudencji i Prawodawstwa oraz kawalerem orderów: Izabeli Katolickiej, Karola III i Św. Rajmunda de Peñafort; w rok po jego śmierci król de facto «Jan Karol I» ustanowił, dla uhonorowania jego zasług jako „wiernego sługi Narodu i niezłomnego obrońcy Instytucji Monarchicznej”, dziedziczny tytuł hrabiego Iturmendi, którego pierwszą nosicielką była wdowa po nim.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
