Álvaro d’Ors
1 lutego 2004 roku zmarł w Pampelunie, w wieku 88 lat, Álvaro d’Ors y Pérez-Peix, historyk i teoretyk jurysprudencji, światowej sławy romanista, znawca prawa rzymskiego w Egipcie, wizygockiego, foralnego, kanonicznego i cywilnego, tradycjonalistyczny filozof polityki; syn trójjęzycznego (katalońskiego, kastylijskiego i francuskiego) pisarza i filozofa oraz promotora frankistowskiej polityki kulturalnej Eugenia d’Orsa y Roviry (1881-1954) i rzeźbiarki Maríi Pérez-Peix; kierownik Katedry Prawa Rzymskiego na uniwersytetach w Grenadzie (1943-45), Santiago de Compostelli (1945-60) i Nawaryjskim (1961-93; od 2004 profesor honorowy), profesor wizytujący uczelni włoskich, portugalskich i niemieckich; członek licznych akademii i towarzystw naukowych hiszpańskich, francuskich, włoskich, niemieckich i argentyńskich; doktor h.c. uniwersytetów w Tuluzie, Koimbrze i Rzymie (La Sapienza); kawaler wielu orderów, w tym Krzyża Alfonsa X Mądrego i Wielkiego Krzyża św. Rajmunda de Peñafort; karlista – doradca legitymistycznego króla de iure Ksawerego I (D. Javier de Borbón-Parma), lecz nietypowy, bo również schmittianin (i osobisty przyjaciel Carla Schmitta), rozwijający zwłaszcza temat „wroga publicznego”; zapadł na zdrowiu po śmierci (2003) swojej żony (i matki ich jedenaściorga dzieci) Palmiry Lois.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
