Władysław hr. Zamoyski
3 października 1924 roku zmarł w Kórniku, w wieku 70 lat, Władysław hr. Zamoyski h. Jelita, ziemianin i społecznik; syn gen. Władysława hr. Zamoyskiego (1803-1868) i Służebnicy Bożej Jadwigi z Działyńskich (1831-1923); po objęciu (1881) dóbr kórnickich współpracował z matką w tworzeniu Szkoły Domowej Pracy Kobiet; wydalony w 1885 z Poznańskiego na podstawie ustaw bismarckowskich (jako obywatel francuski), w 1889 roku nabył dobra zakopiańskie, aby ratować lasy tatrzańskie przed przejściem w obce ręce; wraz z dr. Andrzejem Chramcem ufundował linię kolejową Chabówka – Zakopane, a także drogi bite i wiele gmachów użyteczności publicznej; w 1902 roku wygrał przed sądem międzynarodowym w Grazu spór z Węgrami o przynależność Morskiego Oka i okolic; na emigracji we Francji był prezesem Instytucji Czci i Chleba, współpracownikiem stowarzyszenia Opieka Polska i wielu innych towarzystw; po powrocie do Polski w 1920 roku cały klucz kórnicki wraz z Bibioteką Kórnicką przekazał narodowi polskiemu, tworząc fundację Zakłady Kórnickie (obejmujące też dobra zakopiańskie); jego ofiarność w służbie narodowi i społeczeństwu, połączona z osobistą abnegacją (jeździł wyłącznie koleją IV klasy) były wręcz legendarne; pośmiertnie (1933) odznaczony przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego Wielką Wstęgą OOP.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
