Fernando Pessoa
30 listopada 1935 roku zmarł w Lizbonie, w wieku 47 lat (ur. 13 VI 1888), Fernando António Nogueira Pessoa, modernistyczny poeta (największy w Portugalii od czasów Camõesa i jeden z największych w XX wieku), krytyk literacki, eseista i tłumacz, piszący także pod wieloma fikcyjnymi heteronimami, jak Álvaro de Campos („inżynier i nihilista”), Ricardo Reis („lekarz i monarchista”), Alberto Caeiro („obserwator natury”) czy Bernardo Soares („księgowy-introwertyk”); „nacjonalista mistyczny”, antykomunista i antysocjalista, monarchista uznający ustrój monarchiczny za najbardziej właściwy dla narodu imperialnego, jak Portugalia, lecz za niemożliwy do przywrócenia współcześnie (poparł dyktaturę wojskową po przewrocie z 1926 roku), konserwatysta „w stylu angielskim”, „liberał wewnątrz konserwatyzmu”, „absolutnie antyreakcyjny”; „chrześcijański gnostyk” odległy od wszystkich „kościołów zorganizowanych”, a zwłaszcza od Kościoła katolickiego, „wierny” zaś „tradycji sekretnej” chrześcijaństwa, także w jej wewnętrznych związkach z tradycją sekretną Izraela („Święta Kabała”) i której esencję przechowuje wolnomularstwo okultystyczne; Mistrz Zakonu Templariuszy; nagrodzony za mesjanistyczny („nowy sebastianizm”) poemat Przesłanie przez Sekretariat Propagandy Narodowej za rządów A. Salazara, lecz poróżniony z nim z powodu delegalizacji masonerii.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
