Messing: Hodowla głupców
Demoralizacja to pierwszy element z wielu innych wchodzących w skład procesu psychologicznej dywersji. Proces ten charakteryzuje się niejawnymi i przez to trudno uchwytnymi dla interpretacji działaniami ofensywnymi jednego państwa (agresora), prowadzonymi wobec innego państwa (ofiary). Ofensywne działania dywersyjne o charakterze psychologicznym są w kompetencjach instytucji wywiadowczych (cywilnych oraz wojskowych). Celem operacyjnym elementu demoralizacji jest doprowadzenie do rozkładu moralnego, podważenie narodowej tożsamości oraz rozbicie ideologicznej spójności zaatakowanego narodu. Najskuteczniej jest to osiągnąć przez mentalny werbunek w skali makro. Celem strategicznym procesu jest przejęcie kontroli nad danym państwem poprzez przejęcie kontroli nad jego zbiorową świadomością, a następnie zarządzanie nią. W terminologii zawodowej proces ten określa się strategicznym zarządzaniem percepcją.
Grupą docelową ofensywnych działań dywersyjnych o charakterze demoralizującym są zazwyczaj młode pokolenia i to przede wszystkim wobec nich prowadzona jest niejawna aktywność. Wykorzystuje się to, że ich krytycyzm oraz światopogląd jest dopiero w fazie kształtowania, a podatność na oddziaływanie przy pomocy zewnętrznych bodźców emocjonalnych osiąga wartość najwyższą. Umiejętne zdeformowanie sposobu myślenia młodych pokoleń jest najcenniejszą inwestycją operacyjną jaką może przeprowadzić obcy wywiad w ramach psychologicznej dywersji – to od tych właśnie młodych pokoleń, za jakiś czas zależeć będą główne wektory ideologiczne i polityczne zaatakowanego państwa.
Państwo, które nie ma systemowych mechanizmów defensywnych zabezpieczających przed tego typu zewnętrzną działalnością wywiadowczą prędzej czy później staje się atrapą państwa. Z roli podmiotowej przeistacza się w rolę przedmiotową, usługową. Co prawda nie traci suwerenności terytorialnej, ale traci suwerenność formalną. Walka przegrana o młode pokolenia jest przegraną państwa o jego przyszłość.
Pytanie nr 1: Jak w takim razie zdefiniować i zinterpretować działania państwa, które prowadzi tego typu działania wobec własnych młodych pokoleń…?
ZABÓJCZY MINIMALIZM
Strategicznym celem demoralizacji młodych pokoleń jest sformatowanie ich światopoglądu w taki sposób, aby dążenie do MIEĆ zepchnęło w cień dążenia do BYĆ. To niejawna walka o to, aby system wartości był zastąpiony przez antywartości, a kulturę zastąpiła antykultura. Antywartości i antykultura towarzyszące konsumpcyjnej wizji przyszłości młodych pokoleń skutecznie impregnują je przed zrozumieniem, że aby naprawdę MIEĆ – najpierw trzeba BYĆ.
Skutkiem przekierowania uwagi młodych pokoleń na model konsumpcyjny model MIEĆ – prędzej czy później będzie najbardziej niebezpieczny oraz destrukcyjny dla strategicznego narodowego rozwoju minimalizm. Jest zrozumiałe, że na poziomie indywidualnym cel nie będzie osiągany z uwagi na zbyt niskie kompetencje intelektualne jednostki oraz cechy mentalne, które są niezbędne do osiągania realnych sukcesów, a o czym sama jednostka przekonuje się w dość szybkim czasie. Wówczas, gdy często już niestety jest za późno na to by zbudować strukturę BYĆ, jednostka zdając sobie sprawę, że nie osiągnie oczekiwanej pozycji MIEĆ zadowala się łatwo dostępnym minimalizmem – stając się jednocześnie zakładnikiem programów socjalnych. Z podmiotu staje się przedmiotem. Indywidualne przedmioty stają się przedmiotową zbiorowością.
Młodym pokoleniom obecnie bardzo łatwo zaproponować konsumpcyjny model życia. Z pozycji państwa najłatwiej jest to osiągnąć przekupując młodych ludzi ich własnymi przyszłymi pieniędzmi. Takie państwo zamiast chronić – demoralizuje najskuteczniej, na własnej piersi hodując roszczeniowych nieudaczników i zwykłych nierobów. Tak rozumiana socjalna korupcja nieuchronnie prowadzi do produkowania bezrefleksyjnych mas, tępych potakiwaczy pozbawionych umiejętności krytycznego myślenia. Celem jest całkowite pozbawienie młodych pokoleń zdolności krytycznego myślenia bądź przesunięcie w czasie procesu dojrzewania – co jest już coraz bardziej zauważalne, mając na uwadze ilu współczesnych 30 i 40 latków mieszka nadal z rodzicami.
Wielokrotnie pisałem o tym jak ważna jest reforma systemu polskiej edukacji i jak ważne może okazać się wprowadzenie filozofii od późnych klas szkoły podstawowej do przedmiotu obowiązkowego na egzaminie maturalnym włącznie. Państwo poważnie traktujące swoje żywotne interesy oraz egzystencję – już we wczesnym stadium nauczania ma obowiązek edukowania młodych ludzi oraz formowania ich systemu wartości w ten sposób, by dążeniem było BYĆ. Gdy BĘDZIE jednostka, to BĘDZIE naród, a gdy BĘDZIE naród – to BĘDZIE państwo. Państwo jako silny podmiot, a nie jako co chwile przez kogoś innego instrumentalnie traktowany przedmiot.
PSY PAWŁOWA
Iwan Pawłow, przeprowadzając rozmaite doświadczenia na psach badał ich próg tolerancji, a przede wszystkim wytrzymałości psychicznej poprzez wysyłanie im sprzecznych sygnałów. Odkrył, że sprzeczne sygnały poprzez skrajne przemęczenie prowadzą do całkowitej dezorientacji. Dokładnie taką samą siłę oddziaływania, ale nie wobec psów, lecz wobec młodych polskich pokoleń ma jednoczesne przestrzeganie ich przed konsumpcjonizmem z równoległym warunkowaniem im konsumpcyjnego modelu życia. Z punktu widzenia technologii strategicznego zarządzania percepcją, jest to nic innego jak masowa hodowla mentalnych niewolników oraz zwykłych głupców.
Pytanie nr 2: Kto będzie prawdziwym beneficjentem tego moralnego rozkładu przyszłych polskich pokoleń…?
PSYCHICZNA PĘTLA
Świadomością młodych pokoleń bawić się nie wolno. Rodzic, który świadomie szkodzi własnemu dziecku to rodzic, którego trzeba izolować dla dobra dziecka – wychowanie to olbrzymia strategiczna odpowiedzialność za los innego człowieka. Ludzie młodzi są szczególnie łatwo podatni na wpływ oraz manipulację. Nie potrafią identyfikować szkodliwych działań prowadzonych przeciw nim przez ich własne państwo. Takie działania państwa wobec jego przyszłych pokoleń to zaciskanie zabójczej psychologicznej pętli na szyi nie tylko tych pokoleń, ale przede wszystkim na szyi narodu oraz szyi państwa.
Xavier Messing
Przedrukowano za: https://www.facebook.com/messing.xavier/posts/2898541736855293
Kategoria: Publicystyka, Społeczeństwo
Gdzie są dzis takie wzorce?