Leon III Izauryjczyk
1275 lat temu, 18 czerwca 741 roku zmarł w Konstantynopolu, w wieku ok. 56-61 lat (ur. ok. 680-685), LEON III IZAURYJCZYK [Λέων Γ' ο Ίσαυρος], cesarz bizantyjski/wschodniorzymski (Basileus tōn Romaiōn) od 717 roku, założyciel dynastii izauryjskiej; pochodził z rodziny wieśniaczej, lecz nie izauryjskiej, tylko syryjskiej (znał również doskonale język arabski), przesiedlonej do Tracji za panowania Justyniana II; tam zaciągnął się do armii tego cesarza, pragnącego odzyskać tron; w uznaniu jego talentów militarnych cesarz Anastazjusz II mianował go strategiem temu (okręgu) anatolijskiego, a następnie dowódcą wojsk walczących na wschodzie przeciwko Arabom (definitywnie powstrzymał ich inwazję już jako cesarz, wygrywając w 740 bitwę pod Akroinon we Frygii); po upadku Anastazjusza (715) wystąpił przeciwko uzurpatorowi Teodozjuszowi i 18 IV 716 został proklamowany przez żołnierzy cesarzem; po pokonaniu Teodozjusza został ukoronowany 25 III 717; kończąc okres wojen domowych, wyprowadził cesarstwo z kryzysu oraz dokonał szeregu reform wojskowych i polityczno-prawnych, wydając przede wszystkim (w 726) Eklogę, będącą kolejną po justyniańskiej, kodyfikacją prawa w duchu chrześcijańskim (ograniczała ona m.in. władzę ojca rodziny, zwiększała zaś uprawnienia żony i dzieci); negatywnym i nieortodoksyjnym aspektem jego polityki religijnej było zapoczątkowanie ikonoklazmu.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
