Książę Karol I Orleański
550 lat temu, 5 stycznia 1465 roku zmarł w Amboise (Dolina Loary), w wieku 70 lat, Książę Karol I Orleański [Charles Ier d’Orléans] z dynastii Walezjuszy, rycerz i poeta; wnuk króla Francji Karola V Mądrego, bratanek Karola VI Szalonego, syn ks. Ludwika I Orleańskiego (szefa patriotycznej partii Armaniaków, zamordowanego w 1407 roku na ulicach Paryża przez ludzi księcia Burgundii, Jana bez Trwogi), ojciec Ludwika XII „Ojca Ludu”; od 23 listopada 1407 książę Orleanu, hrabia Valois i Blois; ranny w bitwie pod Azincourt i wzięty przez Anglików do niewoli, spędził w niej aż 25 lat (za jego uwolnienie żądano astronomicznej sumy 220 000 ecu w złocie]; resztę życia spędzał zazwyczaj w Blois; kawaler Orderu Złotego Runa; jeden z najwybitniejszych poetów melancholijnej, jak on, „jesieni średniowiecza”, tworzył głównie ronda (400), ballady (102) i pieśni (131), tłumaczone na język polski przez Jacka Kowalskiego.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Jacek Bartyzel, Kalendarium
