Karol I Wielki
1200 lat temu, 28 stycznia 814 roku zmarł w Akwizgranie, w wieku 71 lub 65 lat, Karol I Wielki (łac. Carolus Magnus, niem. Karl der Große, franc. Charlemagne), wnuk Karola Młota i syn Pepina Krótkiego, od 9 X 768 koregent (wraz z bratem Karlomanem) Królestwa Franków, od 4/5 XII 771 jedyny król Franków (rex Francorum) oraz król Burgundii, od 774 król Akwitanii i król Longobardów; 25 XII 800 koronowany w Rzymie przez papieża Leona III na cesarza rzymskiego – pierwszego na Zachodzie od 476 roku, „Pokój Czyniący Imperator Karol Wielki, Zarządca Cesarstwa Rzymskiego” (Carolus Magnus Pacificus Imperator, Romanorum Imperium Gubernans; w wersji tytulatury z 806 roku – „Imperator, Cezar, Karol, nigdy nie zwyciężony król Franków, rektor Imperium Rzymskiego, pobożny, szczęśliwy, zwycięzca i triumfator oraz wieczny August”; twórca imperium sięgającego od Morza Północnego po Korsykę i płn. Włochy oraz od marchii hiszpańskiej po Saksonię; ojciec Europy w sensie politycznym, religijnym i kulturowym, protektor tzw. renesansu karolińskiego, archetyp chrześcijańskiego cesarza.
prof. Jacek Bartyzel
Kategoria: Kalendarium
